شیوع نشانگرهای ویروسی در 2036 نفر با سابقه تماس قبلی با ویروس هپاتیت ب

Abstract

مقدمه: افرادی که به ویروس هپاتیت ب آلوده می‌شوند ممکن است از عفونت بهبودی ‌یابند و یا به صورت حاملین مزمن این ویروس در ‌آیند. از آن جا که سن در زمان آلودگی در پایداری یا بهبودی از آن تأثیر دارد؛ این مطالعه به منظور تعیین شیوع نشانگرهای ویروسی در افراد تماس یافته با این ویروس انجام شد.روش کـار: کلیه حاملین مزمن ویروس هپاتیت ب و افرادی که به علت هپاتیت حاد ب از فروردین 1372 تا شهریور 1384 به بخش عفونی دانشگاه علوم پزشکی بابل مراجعه نموده بودند، انتخاب شده و خانواده‌های آنها از نظر نشانگرهای ویروسی مورد بررسی قرار گرفتند. شیوع نشانگرهای ویروسی بر حسب گروه‌های سنی و جنسی مقایسه شد. یافته‌ها: در طی مطالعه، 1160 مرد با میانگین سنی 13±31 سال و 876 زن با میانگین سنی 12±20 سال بررسی شدند. در مردان شیوع HbeAg, (HBsAg, anti-HBe)، (anti HBs, anti HBc) و isolated anti HBc به ترتیب 3/72%، 1/8%، 6/16% و 3% بود. شیوع این نشانگرها در زنان به ترتیب 7/67%، 9/8%، 5/18% و 5% بود. اختلاف معناداری بین شیوع نشانگرهای ویروسی در دو جنس دیده نشد، به جز اختلاف معنادار در شیوع isolated anti-HBc (014/0p=). بهبودی از عفونت قبلی در 354 نفر (4/17%) دیده شد. جمعاً در 1603 نفر (7/78%) عفونت پایدار ایجاد شده بود و 172 نفر (4/8%) HBeAg+ بودند. عفونت پایدار ویروسی به ترتیب در 1/73% و 7/70% بیماران با سن کمتر از 10 سال و بیش از 50 سال دیده شد. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که در اکثر موارد، عفونت با ویروس هپاتیت ب به صورت عمودی (vertical) و یا اوایل دوره کودکی ایجاد می‌شود.