ویژگی‌های رهبر در مدیریت تغییر بیمارستان: یک مطالعه‌ی موردی

Abstract

مقدمه: رهبری، علم و هنر نفوذ در کارکنان و ترغیب و بسیج آن‌ها برای دست‌یابی به اهداف سازمانی است. هدف مطالعه‌ی حاضر، تبیین ویژگی‌های رهبر در مدیریت تغییر در بیمارستان بود. روش کار: مطالعه‌ی موردی حاضر به روش کیفی در بیمارستان ‌هاشمی‌نژاد تهران در سال 1397 با استفاده از مصاحبه‌ی نیمه‌ساختاریافته و تحلیل اسناد انجام شد. مصاحبه‌شوندگان به‌صورت هدف‌مند از میان مدیران و کارکنان بیمارستان انتخاب شدند (45 مصاحبه). از روش تحلیل موضوعی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: سبک غالب رهبری مدیران ارشد بیمارستان، سبک رهبری تحول‌گرا بود. اجرای تغییرات در بیمارستان، موجب افزایش 7/2‌برابری بیماران بستری، 3/3‌برابری بیماران سرپایی، 1/5‌برابری بیماران اورژانسی، 8/1‌برابری مراجعین آزمایشگاه، 2/2‌برابری تعداد اعمال جراحی و 9/2‌برابری گردش تخت بیمارستان در بازه‌ی زمانی 1381 تا 1397 شد. موفقیت رهبر در مدیریت تغییر، به استعداد و شخصیت او بستگی دارد. استعداد شامل هوش، دانش و مهارت است و شخصیت در‌برگیرنده‌ی عقاید، ارزش‌ها، نگرش‌ها و رفتارهای رهبر است. هوش مدیریتی شامل هوش عقلی، هیجانی، سیاسی، معنوی، اخلاقی و فرهنگی؛ دانش شامل معلومات، سوابق کاری و تجارب مدیریتی؛ مهارت شامل مهارت‌های فنی، انسانی و ادراکی؛ ارزش‌ها‌ شامل از‌خود‌گذشتگی، صداقت، شجاعت، برتری‌جویی، انتقادپذیری، انصاف، حمایت، همکاری، تشریک مساعی، شفافیت، شکیبایی و قاطعیت و نگرش شامل اجزای شناختی، عاطفی و رفتاری و رفتار رهبر سبک رهبری تحول‌گرا بوده است. نتیجه‌گیری: سبک رهبری تحول‌گرا منجر به بهبود عمل‌کرد بیمارستان می‌شود که متاثر از استعداد و شخصیت رهبر است.