مرگ‌و‌میر ناشی از حوادث ترافیکی ایران از سال 1376 تا 1385

Abstract

مقدمه: حوادث ترافیکی علل اصلی مرگ‌و‌میر ناشی از تروما در اکثر کشورهای جهان و ایران می‌باشد. این مطالعه وضعیت مرگ‌و‌میر ناشی از حوادث را در ده سال اخیر (1385 -1376) در ایران مورد بررسی می‌دهد. روش کار: جمعیت مورد مطالعه بیماران دچار مرگ‌و‌میر ناشی از حوادث ترافیکی در 10 سال اخیر می‌باشد. منبع کسب اطلاعات گزارشات پلیس، سازمان پزشکی قانونی و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی می‌باشد. اطلاعات جمع‌آوری شده شامل تعداد وسایل نقلیه، تعداد تصادفات و مرگ‌و‌میر ناشی از آنها می‌باشد. یافته‌ها: تعداد مرگ از 1/22 (4/22 -7/21 95%CI, ) به ازای هر 000/100 نفر در سال 1376 به 5/40 (0/41 -1/40 95%CI, ) به ازای هر 000/100 نفر در سال 1384 افزایش پیدا کرده سپس به 1/39 نفر (6/39 -7/38 95%CI, ) به ازای هر 000/100 نفر در سال 1385 کاهش پیدا کرد. هم‌چنین آسیب‌های ناشی از این حوادث از 110 نفر به 401 نفر به ازای هر 000/100 نفر افزایش پیدا کرد. در حالی که در سال 1385 این تعداد به 393 نفردر هر 000/100 نفر کاهش پیدا کرد. نتیجه‌گیری: این مطالعه بروز حوادث ترافیکی و مرگ‌و‌میر ناشی از آن را در ده سال اخیر و کاهش آن را در سال 1385 نشان می‌دهد. از علل احتمالی این کاهش انجام اقدامات مداخله‌ای در سا‌لهای اخیر مانند تغییر قوانین، اقدامات پلیس، بهبود ارایه خدمات درمانی و آموزش‌های عمومی به مردم می‌باشد. توصیه می‌شود تلاشهای تمامی سازمان‌های مسؤول در امر حوادث ترافیکی در قالب رهبری واحد و سازمان یافته‌ای ادامه یابد.