| dc.contributor.author | دکتر محمد فلاح | fa_IR |
| dc.contributor.author | دکتر علی‌اکبر مشتاقی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T20:40:41Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T20:40:41Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T20:40:41Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T20:40:41Z | |
| dc.date.issued | 2005-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | دکتر محمد فلاح, دکتر علی‌اکبر مشتاقی. (1384). مقایسه اثر بخشی تک دوز تینیدازول با دوره 7 روزه مترونیدازول، دوز استاندارد، در درمان ژیاردیازیس: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده. فصلنامه پژوهش حکیم, 8(1), 16-21. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2383-3742 | |
| dc.identifier.uri | http://hakim.hbi.ir/article-1-837-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/636597 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: ژیاردیازیس از شایع ترین عفونت های انگلی رود ه ای در کشورهای درحال توسعه مانند ایران است. درمان ژیاردیازیس با مترونیدازول معمولا ً به مدت 10-7 روز و روزانه سه نوبت صورت می گیرد. این رژیم طولانی است و کامل کردن دوره درمان اغلب کمتر اتفاق می افتد. همچنین 20-5% مقاومت دارویی نیز به آن گزارش شده است. این دارو دارای عوارض جانبی قابل توجهی است. یافتن داروهای م ؤ ثر در دوره های درمانی کوتاه و ترجیحا ً تک دوزی در درمان ژیاردیازیس می تواند موفقیت را افزون ترکند. برای این منظور تینیدازول تک دوزی با مترونیدازول با دوز استاندارد مورد مقایسه قرار گرفته است. روش کار: 106 کودک (69 پسر و 37 دختر) مبتلا به ژیاردیازیس که با آزمایش مدفوع آلودگی آنها به ژیاردیا ت أ یید شده بود بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. از این عده ، 42 نفر داروی تینیدازول به میزان50 میلی گرم بر کیلوگرم ، حداکثر 2 گرم در یک نوبت دریافت نمودند و به 64 نفر مترونیدازول به مقدار 15 میلی گرم بر کیلوگرم روزانه سه نوبت و برای 7 روز تجویز شد. در هر گروه یک هفته پس از خاتمه درمان، سه نوبت آزمایش مدفوع انجام شد و اگر در هر سه نوبت انگل ژیاردیا در مدفوع مشاهده نمی شد بعنوان درمان شده تلقی و داروی مربوطه م ؤ ثر ارزیابی شد. عوارض احتمالی داروها در طول درمان نیز ثبت گردید. نتایج: میانگین سن کودکان 2 /10 سال ومیانگین وزن آنها 25 کیلوگرم بود. میزان تاثیر تینیدازول در حذف انگل ژیاردیا 1/88% (37 از 42نفر) و میزان ت أ ثیر مترونیدازول 2/67% ( 43 از 64 نفر) و تفاوت ت أ ثیر دو دارو بر روی ژیاردیا معنی دار بود ( P<0.01 ). میزان ت أ ثیر دو دارو در گروه های مختلف سنی تفاوت معنی دار نداشت . همچنین ت أ ثیر دو دارو برحسب وزن بیماران و طول مدت علا ی م نیز با همدیگر تفاوت معنی دار نداشت. از نظر عوارض، در دو نفر از افراد تحت درمان با مترونیدازول سردرد و شکم درد مشاهده شد و معدودی نیز احساس طعم فلز در دهان داشتند. در گروه تحت درمان با تینیدازول در سه نفر علا ی م تهوع، سرگیجه و سردرد مشاهده شد که یکنفر به دلیل شدت علا ی م از نظر پیگیری تاثیر درمان حاضر به همکاری نشد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد تینیدازول با دوز واحد تاثیر بیشتری از مترونیدازول با دوز طولانی مدت بر روی ژیاردیا دارد. عوارض جانبی دو دارو مختصر و تا حدودی قابل اغماض می باشد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 254 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | فصلنامه پژوهش حکیم | fa_IR |
| dc.subject | ژیاردیازیس | fa_IR |
| dc.subject | تینیدازول | fa_IR |
| dc.subject | کارآزمایی بالینی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثر بخشی تک دوز تینیدازول با دوره 7 روزه مترونیدازول، دوز استاندارد، در درمان ژیاردیازیس: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.citation.volume | 8 | |
| dc.citation.issue | 1 | |
| dc.citation.spage | 16 | |
| dc.citation.epage | 21 | |
