روش‌شناسی و مقایسه‌ی ابزار جمع‌آوری پیمایش‌های انجام شده در سطح جمعیت، برای سنجش وضعیت اختلالات روانی در جمهوری اسلامی ایران

Abstract

سابقه و هدف: در عصر توسعه‌ی پایدار، توجه به کیفیت و کمیت اطلاعات حوزه‌ی سلامت، برای طراحی مداخلات حائز اهمیت است. اختلالات روانی طی دهه‌ی اخیر، بار بالایی را در گزارش‌ها به خود اختصاص داده‌اند. لذا، توجه به وضعیت گردآوری اطلاعات این حوزه ضروری می‌نماید. مطالعه‌ی حاضر با هدف ارزیابی پیمایش‌های انجام شده پیرامون بررسی وضعیت اختلالات روانی در سطح جمعیت در کشور ایران انجام شد. روش بررسی: در مطالعه‌ی مروری حاضر، اطلاعات مورد نیاز از گزارش‌ها و مقالات انتشار یافته‌ی مرتبط با پیمایش‌های انجام شده در سطح جمعیت به واسطه‌ی موتورهای جستجو و پایگاه‌های داده‌‌ بین‌المللی و ملی به دو زبان فارسی و انگلیسی بازیابی شد. از میان موارد بازیابی شده، پیمایش‌های مرتبط با ارزیابی وضعیت سلامت روان در سطح جمعیت شناسایی شده و گروه هدف مورد مطالعه، ابزار مورد استفاده، روش نمونه‌گیری و حجم نمونه، بررسی و مقایسه شدند. یافته‌ها: در ایران تاکنون چهار پیمایش پیرامون ارزیابی اختلالات روانی در سطح جمعیت در سال‌های 1378، 1380، 1390 و 1394 صورت گرفته است. این پیمایش‌ها در استفاده از ابزار و گروه‌های هدف متفاوت بوده و از میان آن‌ها، تنها دو پیمایش با یک‌دیگر مشابهت داشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، در حال حاضر ارزیابی تغییرات شاخص‌های اختلالات روان در جامعه با دشواری‌هایی هم‌راه می‌باشد. انجام پیمایش‌های آینده با ابزاری واحد، ضروری به‌نظر می‌رسد.