برآورد شاخص مرگ مادر در ایران در فاصله ی سالهای 89 تا 93 با روش صید-بازصید (Capture-Recapture)

Abstract

مقدمه: همبستگی شدید میان نرخ مرگ مادران در یک جامعه و شاخص‌های توسعه یافتگی باعث‌ شده که شاخص مرگ مادر به عنوان یکی از نشانگرهای توسعه‌یافتگی در جامعه درنظرگرفته شود. یکی از مشکلات موجود در داده‌های حاصل از منابع ثبت داده‌های مرگ مادر، کم گزارش‌دهی یا به طور کلی کم‌شماری است که ناشی از نادر بودن رخداد در جامعه هدف و گوناگونی منابع اطلاعاتی برای اندازه گیری مرگ مادر می‌باشد. روش کار: در مطالعه حاضر، از روش تحلیل صید-بازصید سه منبعی استفاده شد. این روش می‌تواند مقدار کم گزارش‌دهی منابع مختلف جمع‌آوری داده‌ها را محاسبه کند. حجم نمونه مطالعه حاضر شامل همه موارد مرگ مادر بود که در فاصله‌ی سال‌های 1389 تا 1393 در نظام کشوری مراقبت مرگ مادر، سازمان ثبت احوال کشور یا نظام ثبت مرگ کشوری ثبت و گزارش شده است. مدل‌های لگاریتم خطی، روش رویکرد پوشش نمونه‌ای و استفاده از مقدار معیارهای اطلاعاتی Akaike مدل های برآورد جمعیت به روش صید-باز صید می‌باشند که در مطالعه حاضر استفاده شد. یافته‌ها: میزان مرگ مادران از سال 89 تا 93 به ترتیب 19 / 29، 24/53 ،23/99 ،25/90 و 81 / 22 در یکصد هزار تولد زنده برآورد شد. همچنین، میزان پوشش سه منبع در فاصله سال‌های 89 تا 93 به ترتیب 73، 83، 82، 80 و 83 درصد تخمین زده شد. نتیجه‌گیری: در نهایت، نتایج مطالعه حاضر مشخص می‌کند که با استفاده از سه منبع و کاربرد روش صید-بازصید می‌توان در مقایسه با استفاده از هریک از منابع به تنهایی، تخمین یا برآورد بهتری از تعداد موارد مرگ مادری دست آورد.