نمایش مختصر رکورد

بروز وقاﻳﻊ قلبی- عروقی در ارتباط با سندرم متابوﻟﻴﻚ، دﻳﺎبت و ﭘﻴﺶدﻳابت در یک جامعه شهری: مطالعه قند و لیپید تهران

dc.contributor.authorحدائق, فرزادfa_IR
dc.contributor.authorشفیعی, گیتاfa_IR
dc.contributor.authorقاسمی, اصغرfa_IR
dc.contributor.authorسربخش, پروﻳﻦfa_IR
dc.contributor.authorعزیزی, فریدونfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:42:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:42:55Z
dc.date.available1399-08-23T16:42:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:42:55Z
dc.date.issued2009-01-01en_US
dc.date.issued1387-10-12fa_IR
dc.identifier.citationحدائق, فرزاد, شفیعی, گیتا, قاسمی, اصغر, سربخش, پروﻳﻦ, عزیزی, فریدون. (1387). بروز وقاﻳﻊ قلبی- عروقی در ارتباط با سندرم متابوﻟﻴﻚ، دﻳﺎبت و ﭘﻴﺶدﻳابت در یک جامعه شهری: مطالعه قند و لیپید تهران. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 8(2), 149-158.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-240-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/623046
dc.description.abstractمقدمه: بروز ﺑﻴﻤﺎری های قلبی- عروقی (CVD) در حضور و عدم حضور سندرم متابوﻟﻴﻚ و اختلال قند خون به صورت مستقل از هم، در ﻳﻚ مطالعه آﻳﻨﺪه نگر، طی7/6سال مورد ارزﻳﺎبی قرار گرفت. روش‌ها: در ﻳﻚ ﺟﻤﻌﻴﺖ اﻳﺮانی، ٤٠۱۸ فرد≥٤٠ سال بدون سابقه CVD وارد مطالعه و به منظور ﺗﻌﻴﻴﻦ وقاﻳﻊ جدﻳﺪ  CVD مورد بررسی قرار گرفتند. ﻣﻴﺰان بروز و خطر نسبی (HR) با توجه به حضور ﻳﺎ عدم حضور سندرم متابوﻟﻴﻚ و اختلال قند خون واجزای آن ﺗﻌﻴﻴﻦ شد. با در نظر گرفتن وﺿﻌﻴﺖ ﮔﻠﻴﺴﻤﻴﻚ، توانایی سندرم متابوﻟﻴﻚ در ﭘﻴﺶبینی CVD پس از تعدﻳﻞ برای سن، جنس، عوامل خطر و اجزای سندرم بررسی شد. ﻳﺎفته‌ها: ﺷﻴﻮع  سندرم متابوﻟﻴﻚ، گلوکز ناشتای مختل ﻳﺎ تحمل گلوکز مختل ( (IFG/IGTو ﺩﻳﺎﺑﺖ  به ترﺗﻴﺐ ٤/۵۱، 3/27 و 7/18 درصد بود. ﺷﻴﻮع سندرم متابوﻟﻴﻚ درافراد با IFG/IGT و ﺩﻳﺎﺑﺖ 7/67 و 2/85 درصد بود. از ﻣﻴﺎن اجزای سندرم متابوﻟﻴﻚ، پرفشاری خون عامل خطری ](0/14-9/1 :CI۹۵٪)2/5 [HR:  برای بروز CVD بود. پس از ﺗﻌﺪﻳﻞ برای تمام ﻣﺘﻐﻴﺮها، ﺩﻳﺎﺑﺖ بدون در نظر گرفتن حضور سندرم متابوﻟﻴﻚ بطور معنی داری ﭘﻴﺶبینی کننده بروز CVD باقی ماند. IFG/IGTفقط در حضور سندرم متابوﻟﻴﻚ پیامدهای ] CVD (5/2-2/1)7/1[HR: را ﭘﻴﺶ بینی می کرد و ﺍﻳﻦ ارتباط بعد از ﺗﻌﺪﻳﻞ برای عوامل خطر بدون ﺗﻐﻴﻴﺮ باقی ماند. اگرچه بعد از ﺗﻌﺪﻳﻞ برای اجزای سندرم متابوﻟﻴﻚ، ارتباط  IFG/IGT با بروز CVD از ﺑﻴﻦ رفت. ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی: در ﺟﻤﻌﻴﺖ شهری اﻳﺮانی، سندرم متابوﻟﻴﻚ در ﻏﻴﺎب ﺩﻳﺎﺑﺖ، قادر به پیش بینی CVD نبوده و برنامه های مداخله ای باید براساس پیشگیری از پرفشاری خون و دیابت متمرکز شوند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectسندرم متابوﻟﻴﻚfa_IR
dc.subjectدیابت قندیfa_IR
dc.subjectﺑﻴﻤﺎری های قلبیfa_IR
dc.subjectعروقیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبروز وقاﻳﻊ قلبی- عروقی در ارتباط با سندرم متابوﻟﻴﻚ، دﻳﺎبت و ﭘﻴﺶدﻳابت در یک جامعه شهری: مطالعه قند و لیپید تهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue2
dc.citation.spage149
dc.citation.epage158


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد