نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمیرزایی, خدیجهfa_IR
dc.contributor.authorانصاری, هستیfa_IR
dc.contributor.authorحسین‌نژاد, آرشfa_IR
dc.contributor.authorمقبولی, ژیلاfa_IR
dc.contributor.authorخسروفر, مهتابfa_IR
dc.contributor.authorاعلی‌تاب, سودابهfa_IR
dc.contributor.authorنجم‌افشار, اعظمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:42:52Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:42:52Z
dc.date.available1399-08-23T16:42:52Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:42:52Z
dc.date.issued2012-01-01en_US
dc.date.issued1390-10-11fa_IR
dc.identifier.citationمیرزایی, خدیجه, انصاری, هستی, حسین‌نژاد, آرش, مقبولی, ژیلا, خسروفر, مهتاب, اعلی‌تاب, سودابه, نجم‌افشار, اعظم. (1390). ارتباط بیان ژن‌های گیرنده هسته‌ای در سلول‌های خون محیطی با میزان تراکم استخوان در افراد چاق. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 11(1), 121-130.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-79-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/623039
dc.description.abstractمقدمه: یافته‌های موجود در مورد ارتباط بین چاقی و تراکم توده استخوان (BMD) هنوز ضد و نقیض هستند. از آنجایی که در نقش گیرنده فعال تکثیر پراکسیزوم γ (PPAR γ) در فرایندهای آدیپوژنز و استئوژنز مسیرهای مشترک زیادی دیده شده است، در این تحقیق میزان بیان ژن PPARγ و سطوح سیتوکین‌های مختلف در افراد چاق استئوپنیک و غیر استئوپنیک اندازه‌گیری شدند. همچنین تراکم توده استخوان و میزان سیتوکین‌ها در افراد با مقادیر متفاوت بیان ژن PPARγ نیز مقایسه گردید.روش‌ها: در مجموع 265 نفر در این مطالعه مورد شاهد شرکت کردند. در تمام افراد BMD در نواحی مهره‌های کمری و لگن ارزیابی شده و اساس، شرکت کنندگان به دو گروه استئوپنیک و غیر استئوپنیک تقسیم شدند.یافته‌ها: از این 265 نفر، 77 (05/29%) نفر مبتلا به استئوپنی بوده و 188 (70/95%) نفر در گروه غیر استئوپنیک قرار گرفتند. غلظت بالاتری از کراس لپس و اینترلوکین 6 و بالعکس توده بدون چربی کمتری در گروه استئوپنیک نسبت به گروه غیر استئوپنیک مشاهده شد. همچنین بیان ژن PPARγ به طور معنی‌داری در این گروه در مقایسه با گروه غیر استئوپنیک بیشتر بود. به دنبال آن شرکت کنندگان براساس بیان نسبی ژن به دو گروه طبقه‌بندی شدند: افراد با بیان ژن پایین (75%≤) و افراد با بیان ژن بالا (75%>). در گروه با بیان ژن PPARγ بالا میزان درصد چربی بدنی، تری‌گلیسرید، LDL، HDL و کلسترول تام بیشتر بود. علاوه بر این در گروه مذکور غلظت اینترلوکین 10 و 6، α TNF بالاتر گزارش شد. مقادیر کم BMD، T-score و score Z- در گروه بیان ژن بالا، معنی‌دار بود.نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه حاضر پیشنهاد می‌کنند که بیان زیاد ژن PPARγ در سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی (PBMC) افراد چاق، می‌تواند به عنوان یک شمشیر دو لبه عمل کند به طوری که از یک طرف التهاب را مهار و از طرف دیگر کاهش تراکم استخوان را تحریک کند. البته تعیین نقش دقیق PPARγ در استئوپنی از طریق تاثیر بر تحلیل استخوان در افراد چاق، نیازمند مطالعات بیشتری است.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتراکم توده استخوانfa_IR
dc.subjectچاقیfa_IR
dc.subjectبیان ژن PPARγfa_IR
dc.subjectسلول‌های تک هسته‌ای خون محیطیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleارتباط بیان ژن‌های گیرنده هسته‌ای در سلول‌های خون محیطی با میزان تراکم استخوان در افراد چاقfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue1
dc.citation.spage121
dc.citation.epage130


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد