نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزارعی, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorحامدی نیا, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorحقیقی, امیرحسینfa_IR
dc.contributor.authorنورافشار, رهاfa_IR
dc.contributor.authorامینی, ساراfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:42:46Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:42:46Z
dc.date.available1399-08-23T16:42:46Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:42:46Z
dc.date.issued2016-11-01en_US
dc.date.issued1395-08-11fa_IR
dc.identifier.citationزارعی, مهدی, حامدی نیا, محمدرضا, حقیقی, امیرحسین, نورافشار, رها, امینی, سارا. (1395). تأثیر سه برنامه‌ی تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی با شدت‌های مختلف بر کنترل متابولیک و سطوح ویسفاتین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 16(1), 63-76.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5492-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/623027
dc.description.abstractمقدمه: هدف مطالعه‌ی حاضر بررسی تأثیر سه برنامه‌ی تمرینات هوازی- مقاومتی با شدت‌های مختلف بر کنترل متابولیک و سطوح ویسفاتین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش‌ها: 43 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به‌صورت تصادفی در 4 گروه (سه گروه تمرینات ترکیبی 1، 2 ،3 و گروه کنترل) تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی به‌مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی را با شدت‌های مشخص (گروه 1: مقاومتی60-50% یک ‌تکرار ‌بیشینه- هوازی 80-70 % ضربان قلب بیشینه، گروه 2: مقاومتی70-60% یک ‌تکرار ‌بیشینه- هوازی70-60% ضربان قلب بیشینه و گروه 3: مقاومتی80-70% یک‌ تکرار ‌بیشینه- هوازی 60-50% ضربان قلب بیشینه) اجرا کردند. فرآیند خونگیری به‌منظور تعیین سطوح ویسفاتین، انسولین، گلوکز ناشتا و هموگلوبین گلیکوزیله قبل و پس از 12 هفته، اجرا شد. یافته‌ها: پس از 12 هفته تمرین سطوح ویسفاتین و مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله در هرسه گروه تمرینی و گلوکز ناشتا در گروه 2 تمرینات ترکیبی نسبت به گروه‌ کنترل به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (05/0>P). در هر سه گروه تمرینی حداکثر اکسیژن مصرفی به‌طور معناداری افزایش یافت (05/0>P). تفاوت معنی‌داری در وزن، نمایه‌ی توده‌ی بدنی، درصد چربی، سطوح انسولین و مقاومت به انسولین بین گروه‌ها مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: 12 هفته تمرینات ترکیبی با شدت‌های اجرا شده به‌واسطه‌ی کاهش سطوح ویسفاتین و هموگلوبین گلیکوزیله و بهبود توان هوازی می‌تواند در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مفید ‌باشد. علاوه بر فواید فوق، تمرینات ترکیبی با شدت70-60 % یک‌تکرار‌بیشینه، 70-60 % ضربان قلب بیشینه به‌واسطه‌ی کاهش گلوکز ناشتا می‌تواند مزیت‌های مثبت بیشتری را نصیب این بیماران نماید.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین ترکیبیfa_IR
dc.subjectهوازی مقاومتیfa_IR
dc.subjectویسفاتینfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر سه برنامه‌ی تمرینات ترکیبی هوازی- مقاومتی با شدت‌های مختلف بر کنترل متابولیک و سطوح ویسفاتین در مردان مبتلا به دیابت نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابورfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده‌ی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه حکیم سبزواریfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده‌ی تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه حکیم سبزواریfa_IR
dc.contributor.departmentکلینیک ویژه‌ی دیابتfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده‌ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سبزوارfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage63
dc.citation.epage76


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد