نمایش مختصر رکورد

بررسی عوامل مرتبط با وضعیت خودکارآمدی سازگاری درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

dc.contributor.authorطل, آذرfa_IR
dc.contributor.authorمحبی, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, رویاfa_IR
dc.contributor.authorیاسری, مهدیfa_IR
dc.contributor.authorاکبری عبدل آبادی, ملیحهfa_IR
dc.contributor.authorدادراست, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorعباسی بروجانی, پروینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:42:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:42:45Z
dc.date.available1399-08-23T16:42:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:42:45Z
dc.date.issued2016-11-01en_US
dc.date.issued1395-08-11fa_IR
dc.identifier.citationطل, آذر, محبی, بهرام, صادقی, رویا, یاسری, مهدی, اکبری عبدل آبادی, ملیحه, دادراست, فاطمه, عباسی بروجانی, پروین. (1395). بررسی عوامل مرتبط با وضعیت خودکارآمدی سازگاری درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 16(1), 39-48.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5534-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/623025
dc.description.abstractمقدمه: خودکارآمدی با بهبود رفتارهای خودمراقبتی موجب ارتقاء کیفیت زندگی بیماران می‌گردد. مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین عوامل مرتبط با خودکارآمدی سازگاری درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو اجرا گردید. روش‌ها: این مطالعه‌ی مقطعی، از نوع توصیفی – تحلیلی بود که به‌مدت 9 ماه در سال 1394 انجام شد. 536 نفراز بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی تابعه‌ی دانشگاه علوم پزشکی تهران به‌صورت تصادفی انتخاب و از طریق پرسش‌نامه روایی و پایای خودکارآمدی سازگاری درک شده، وضعیت خودکارآمدی سازگاری و عوامل مرتبط با آن، در آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز داده‌ها از آزمون‌های آماری تی تست، من - ویتنی، آنالیز واریانس و نرم‌افزار آماری SPSS نسخه‌ی 23 استفاده شد. یافته‌ها: میان سن (013/0P=)، تحصیلات (036/0P=)، درآمد (002/0P=) و میزان HbA1c (049/0P=) با خودکارآمدی سازگاری درک شده کل رابطه‌ی آماری معنادار وجود داشت. اما متغیرهای جنس، شغل، مدت زمان ابتلا، وضعیت تأهل و سابقه‌ی خانوادگی و سابقه‌ی بیماری مزمن با هیچ کدام از ابعاد خودکارآمدی سازگاری درک شده ارتباط آماری معنی‌داری نداشتند. نتیجه‌گیری: مداخلات مبتنی بر نظریه‌های سازگاری جهت افزایش خودکارآمدی سازگاری درک شده بیماران دیابتی بیشتر بر روی بیمارانی که دارای شرایط اقتصادی- اجتماعی پایین، سن بالا و با کنترل نامطلوب دیابت پیشنهاد می‌گردد.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectخودکارآمدی سازگاری درک شدهfa_IR
dc.subjectعامل پیشگویی کنندهfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی عوامل مرتبط با وضعیت خودکارآمدی سازگاری درک شده در بیماران مبتلا به دیابت نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز آموزشی، پژوهشی و درمانی قلب شهید رجایی دانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده‌ی بهداشت انشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت ، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده‌ی بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage39
dc.citation.epage48


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد