نمایش مختصر رکورد

بررسی رابطه سطح هموسیستئین پلاسما و بیماری عروق کرونر (CHD) بر اساس یافته‌های الکتروکاردیوگرافی: یک مطالعه جمعیتی

dc.contributor.authorبندریان, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorفخرزاده, حسینfa_IR
dc.contributor.authorحشمت, رامینfa_IR
dc.contributor.authorنوری, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorپورابراهیم, رسولfa_IR
dc.contributor.authorعدالت, بانوfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:42:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:42:19Z
dc.date.available1399-08-23T16:42:19Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:42:19Z
dc.date.issued2009-06-01en_US
dc.date.issued1388-03-11fa_IR
dc.identifier.citationبندریان, فاطمه, فخرزاده, حسین, حشمت, رامین, نوری, معصومه, پورابراهیم, رسول, عدالت, بانو, لاریجانی, باقر. (1388). بررسی رابطه سطح هموسیستئین پلاسما و بیماری عروق کرونر (CHD) بر اساس یافته‌های الکتروکاردیوگرافی: یک مطالعه جمعیتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 8(4), 389-396.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-220-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622967
dc.description.abstractمقدمه: مطالعات متعدد نشان داده‌اند که افزایش سطح هموسیستئین با افزایش خطر بیماری عروق کرونر (CHD) همراه است. این مطالعه با هدف بررسی رابطه هیپرهموسیستئینمی و بیماری عروق کرونر (CHD) در ساکنان مناطق شهری ایران انجام گرفت. روش‌ها: این مطالعه به روش مقطعی روی 358 نفر (129 مرد و 229 زن) در منطقه 17 تهران انجام گرفت. از افراد به ظاهر سالم که در محدوده سنی 46 - 25 سال قرار داشتند (میانگین سنی 3/11 ± 4/43 سال) الکتروکاردیوگرام (ECG) 12 اشتقاقی در حالت استراحت گرفته و براساس کد مینه سوتا مورد تحلیل قرار گرفت. همچنین از پرسشنامه Rose برای تعیین ابتلا به بیماری عروق کرونر (CHD) استفاده و عوامل خطرزای CHD (شامل سطح هموسیستئین سرم) در افراد ایسکمیک و غیر ایسکمیک بررسی و نتایج بین گروه‌ها مورد مقایسه قرار گرفت. یافته‌ها: شیوع هیپرهموسیستئینمی در جمعیت مورد بررسی 4/53% بود. میانگین سطح هموسیستئین پلاسما در مردان به‌طور معنی‌داری بالاتر از زنان بود (001/0 (P =. اما تفاوت معنی‌داری بین سطوح سرمی ویتامین 12B، هموسیستئین و فولات بین افراد ایسکمیک و غیر ایسکمیک دیده نشد (05/0 > P). نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه در جمعیت به ظاهر سالم جامعه (بدون بیماری شناخته شده قلبی)، بالا بودن میزان هموسیستئین تام عامل خطرزای مستقل CHD نمی‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectبیماری ایسکمی قلبیfa_IR
dc.subjectهموسیستئینfa_IR
dc.subjectالکتروکاردیوگرافیfa_IR
dc.subjectبیماری عروق کرونرfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی رابطه سطح هموسیستئین پلاسما و بیماری عروق کرونر (CHD) بر اساس یافته‌های الکتروکاردیوگرافی: یک مطالعه جمعیتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue4
dc.citation.spage389
dc.citation.epage396


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد