نمایش مختصر رکورد

مطالعه مدلسازی مولکولی و آزمایشگاهی مهارکننده‌های پیشنهادی آنزیم لیپاز

dc.contributor.authorخلیلی, سعیدهfa_IR
dc.contributor.authorمددکار سبحانی, آرمینfa_IR
dc.contributor.authorهلالی, عبدالهfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.contributor.authorابراهیم حبیبی, آزادهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:42:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:42:12Z
dc.date.available1399-08-23T16:42:12Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:42:12Z
dc.date.issued2012-06-01en_US
dc.date.issued1391-03-12fa_IR
dc.identifier.citationخلیلی, سعیده, مددکار سبحانی, آرمین, هلالی, عبداله, لاریجانی, باقر, ابراهیم حبیبی, آزاده. (1391). مطالعه مدلسازی مولکولی و آزمایشگاهی مهارکننده‌های پیشنهادی آنزیم لیپاز. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 11(4), 331-339.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-36-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622949
dc.description.abstractمقدمه: لیپاز، آنزیم محلول در آب است که هیدرولیز پیوندهای شیمیایی استری درسوبستراهای لیپیدی نامحلول در آب را انجام می‌دهد. لیپاز یک زیر شاخه از استرازها می‌باشد با توجه به ساختار آنزیم، ترکیبات آروماتیک می‌توانند به عنوان مهارکننده‌های لیپاز پستانداران مطرح باشند و کاربرد آنها به عنوان داروی بالقوه در درمان چاقی است. در این مطالعه بر آن شدیم تا ترکیبات آروماتیکی جدیدی را برای اثرگذاری روی عمل لیپاز بیابیم تمامی ترکیبات مورد استفاده در این تحقیق دارای حداقل یک حلقه فنلی در ساختار خود می‌باشند.روش‌ها: تاثیر ترکیبات آروماتیک شامل استراگول، یدیپامید، وانیلیل نونامید و وانیلیل استون بر فعالیت آنزیم  لیپاز پانکراس خوکی در حضور سوبسترای صناعی، پارا نیتروفنیل استات بررسی شد. جهت یافتن جایگاه احتمالی برهم کنش این ترکیبات با آنزیم از روش داکینگ (مدل‌سازی مولکولی) استفاده شد.یافته‌ها: در حضور سوبسترای پارانیترو فنیل استات (یک سوبسترای مصنوعی) و ترکیبات فوق وانیلیل نونامید و وانیلیل استون در غلظت پایین‌تر اثر قابل توجهی دارند در حالی که یدیپامید مجموعاً تاثیر فعال کنندگی نشان می‌دهد و تاثیر استراگول چندان قابل توجه نیست. بنابراین وانیلیل نونامید و وانیلیل استون برای مطالعات بیشتر با استفاده از روش مدل‌سازی مولکولی انتخاب شدند.نتیجه‌گیری: این نتایج اثر بالقوه وانیلیل نونامید و وانیلیل استون رادر بین ترکیبات فوق در کاهش فعالیت آنزیم نشان می‌دهد، همچنین این مطالعه با توجه به نتایج  به دست آمده از روش‌های مدل‌سازی مولکولی وجود محل‌هایی مشابه در آنزیم برای اتصال به «مهارکننده‌ها» را نشان می‌دهد، به گونه‌ای که محل اتصال مهارکننده به آنزیم در جایگاه فعال یا مکانی نزدیک به جایگاه فعال می‌باشد.  fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectستراگولfa_IR
dc.subjectیدیپامیدfa_IR
dc.subjectوانیلیل نونامیدfa_IR
dc.subjectوانیلیل استونfa_IR
dc.subjectلیپاز پانکراسیfa_IR
dc.subjectمهارکنندهfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleمطالعه مدلسازی مولکولی و آزمایشگاهی مهارکننده‌های پیشنهادی آنزیم لیپازfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک دانشگاه تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات غدد/ پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات غدد/ پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات غدد/ پژوهشکده علوم غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue4
dc.citation.spage331
dc.citation.epage339


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد