نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسالاری, حسینfa_IR
dc.contributor.authorفرزامی, بیژنfa_IR
dc.contributor.authorپاسالار, پروینfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:57Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:57Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:57Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:57Z
dc.date.issued2005-08-01en_US
dc.date.issued1384-05-10fa_IR
dc.identifier.citationسالاری, حسین, فرزامی, بیژن, پاسالار, پروین, لاریجانی, باقر. (1384). بررسی تعداد و میل ترکیبی گیرنده های انسولینی در گلبول‌های قرمز افراد مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 5(1), 11-17.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-379-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622918
dc.description.abstractشناسایی گیرنده انسولین برسطح گلبول‌های قرمز می‌تواند روش مناسبی برای مطالعه تغییرات این گیرنده در بیماری دیابت و عوارض حاصل از آن باشد. روش‌های معمول جهت این شناسایی، بیوپسی بافت چربی یا عضلات و کشت سلول و یا تهیه تعداد مناسبی از مونوسیت ها می باشد که انجام آن با اشکالاتی همراه است . در مطالعه حاضر از گلبول های قرمز استفاده شد. روش‌ها: تعداد ثابتی گلبول قرمز در معرض مقادیر ثابت انسولین نشانه دار و مقادیر متفاوتی انسولین غیرنشانه دار قرار گرفت و اثر رقابتی در مقابل گیرنده انسولین با سنجش رادیواکتیویته باقیمانده برروی گیرنده مورد ارزیابی قرار گرفت. این مطالعه در سه گروه سالم، دیابتی کنترل نشده (poor control) و دیابتی کنترل شده (good control) مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در میزان میل ترکیبی پذیرنده انسولین با انسولین بین افراد سالم و دیابتی کنترل نشده وجود دارد ( 8 00/0 P<) هم‌چنین تفاوتی بین میزان میل ترکیبی افراد سالم و دیابتی کنترل شده وجود داشت که از نظر آماری نیز معنی داربود (017/0 P<). به‌علاوه بین میزان اتصال انسولین به گیرنده اش در افراد دیابتی کنترل شده و کنترل نشده وجود داشت. (009/0P<). این تغییرات با مقدار هموگلوبین گلیکوزیله رابطه معکوس داشت. با استفاده از منحنی اسکاچارد تعداد گیرنده های انسولین نیز بر سطح هر گلبول قرمز در سه گروه مقایسه گردید. دراین ارزیابی تعداد پذیرنده‌های گلبولی در افراد سالم ، دیابتی و دیابتی کنترل شده به ترتیب 8/72±1820 و 4/40±1026 و2/49±1230 محاسبه گردید که تفاوت معنی‌داری را نشان داد.نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده، بنظر می رسد که بکارگیری گلبول‌های قرمز برای شناسایی تغییرات در گیرنده انسولین می‌تواند برای مطالعه گیرنده انسولین ، در شرایط فیزیولوژیک و پاتولوژیک بکار رود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectگیرنده انسولینfa_IR
dc.subjectگلبول قرمزfa_IR
dc.subjectانسولین نشانه دارfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی تعداد و میل ترکیبی گیرنده های انسولینی در گلبول‌های قرمز افراد مبتلا به دیابت نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue1
dc.citation.spage11
dc.citation.epage17


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد