نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباقدم, محمدfa_IR
dc.contributor.authorمحمدزاده سلامت, خالیدfa_IR
dc.contributor.authorعزیزبیگی, کمالfa_IR
dc.contributor.authorباعثی, کاظمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:54Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:54Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:54Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:54Z
dc.date.issued2019-07-01en_US
dc.date.issued1398-04-10fa_IR
dc.identifier.citationباقدم, محمد, محمدزاده سلامت, خالید, عزیزبیگی, کمال, باعثی, کاظم. (1398). تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن PGC-1α عضله‌ی قلب وآیریزین پلاسما در رت‌های دیابتی ‌شده با STZ. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 18(5), 228-235.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5880-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622911
dc.description.abstractهدف: کاردیومایوپاتی یکی از عوارض دیابت است که با اختلال در عملکرد و متابولیسم قلب همراه است. تمرینات ورزشی با تغییر در بیان ژن‌های درگیر در متابولیسم قلبی و افزایش ترشح مایوکین‌ها نقش مهمی در کاهش عوارض ناشی از دیابت بر روی عضله‌ی قلب دارند. هدف از مطالعه‌ی حاضر تأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن PGC-1α بافت قلب و سطح پلاسمایی آیریزین در رت‌های دیابتی شده با STZ بود. روش‌ها: 16 سر رت 10 هفته‌ای دیابتی شده با STZ به دو گروه تمرین هوازی و گروه کنترل تقسیم شد. مدت و شدت فعالیت از 15 دقیقه با سرعت 10 متر در دقیقه شروع و به‌صورت تدریجی به 40 دقیقه با سرعت 25 متر در دقیقه در هفته هفتم رسید و تا پایان هفته هشتم این شدت حفظ شد (8 هفته). بیان ژن PGC-1α قلب به روش PCR و سطح پلاسمایی آیریزین، انسولین و گلوکز با استفاده از کیت الایزا 48 ساعت بعد از آخرین جلسه‌ی تمرینی اندازه‌گیری شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تی زوجی و در سطح معنی‌داری 05/0 مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تمرین هوازی موجب افزایش معنی‌دار غلظت PGC-1α بافت قلب (001/0>P) و غلظت آیریزین پلاسما (001/0>P) شد. نتایج همچنین نشان داد که تمرین هوازی با کاهش معنی‌دار گلوکز (001/0>P) و افزایش انسولین (001/0>P) پلاسما همراه است. اما تأثیری بر شاخص مقاومت انسولینی ندارد 79/0=P). علاوه بر این مشخص شد که غلظت PGC-1α بافت قلب با غلظت آیریزین (001/0>P) و انسولین پلاسما (019/0=P) ارتباط مثبت معنی‌داری دارد اما با غلظت گلوکز این ارتباط معکوس است (001/0=P). آیریزین نیز با غلظت انسولین ارتباط مثبت (001/0=P) و با غلظت گلوکز ارتباط معکوس (002/0=P) معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر پیشنهاد می‌کند که تمرین هوازی موجب افزایش بیان ژن PGC-1α در بافت قلب و آیریزین پلاسما می‌شود. این تغییرات ارتباط معنی‌داری با کاهش گلوکز و افزایش انسولین پلاسما در رت‌های دیابتی شده با STZ دارد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین هوازیfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectقلبfa_IR
dc.subjectPGC-1αfa_IR
dc.subjectآیریزینfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر 8 هفته تمرین هوازی بر بیان ژن PGC-1α عضله‌ی قلب وآیریزین پلاسما در رت‌های دیابتی ‌شده با STZfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده‌ی علوم انسانیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه ویروس شناسی، انستیتو پاستور ایرانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue5
dc.citation.spage228
dc.citation.epage235


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد