مقدمه ای بر فناوری جاپ زیستی به عنوان روشی نوین در مهندسی بافت

Abstract

تکنیک­‌های مهندسی بافت، چه به صورت سنتی و چه نوین، تلاش دارند تا بافت­هایی با ویژگی­های مشابه بافت­های طبیعی بسازند؛ از این رو زیست­شبیه­سازی یکی از زمینه­های مطرح در مهندسی بافت است. تلاش­هایی مهندسان بافت در جهت ایجاد ساختارهایی با تقلید از ویژگی­های بافت­های بدن، سبب توسعه روشی نوین تحت عنوان چاپ زیستی سلول­ها و اندام­ها شده ­است. در این روش، به کمک رایانه و چاپگر سه­بعدی، توده­های سلولی و همچنین بستر رشد، در مکان دقیق و از پیش طراحی شده به صورت لایه­های متوالی روی هم قرار داده می­شوند. در شرایط ایده­آل، توده­های سلولی در طی فرایند اتصال بافتی به­هم پیوسته و ساختار سلولی سه بعدی پیوسته­ای را می­سازند. فناوری چاپ زیستی نیازمند طراحی و مشارکت سه بخش اصلی می­باشد: چاپگر زیستی، جوهر زیستی و کاغذ زیستی. با توجه به پیشرفت­های حاصل در این زمینه در سال‌های اخیر، این فناوری توانایی بالایی در ساخت اعضای بدن در آینده خواهد داشت. مقاله حاضر، مروری بر جنبه‌های گوناگون و کاربردی چاپ زیستی، به عنوان روشی نوین در مهندسی بافت می­باشد.p/p