نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorچینی ساز, مریمfa_IR
dc.contributor.authorابراهیم حبیبی, آزادهfa_IR
dc.contributor.authorیغمایی, پریچهرهfa_IR
dc.contributor.authorپریور, کاظمfa_IR
dc.contributor.authorدهپور, احمد رضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:39Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:40Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:39Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:40Z
dc.date.issued2014-05-01en_US
dc.date.issued1393-02-11fa_IR
dc.identifier.citationچینی ساز, مریم, ابراهیم حبیبی, آزاده, یغمایی, پریچهره, پریور, کاظم, دهپور, احمد رضا. (1393). مطالعه فرایند فیبریل زایی انسولین رگولارو مهار آن با استفاده از ترکیبات آروماتیک. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 13(4), 308-318.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5215-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622876
dc.description.abstractمقدمه: ساختار انعطاف‌پذیر پروتئین باعث می‌شود که پروتئین‌ها به‌سمت تشکیل تجمعات نظم یافته (فیبریل آمیلوئیدی) هدایت شوند. این حالت برای پروتئین‌‌های ضروری مانند انسولین که کاربرد دارویی دارند، یک مشکل مهم تلقی می‌شود. بررسی فرایند فیبریل‌زایی از طریق القاء و مهار آن با استفاده از ترکیبات خاص مانند مشتقات آروماتیک می‌تواند اطلاعات مفیدی در جهت پایدارسازی ساختار پروتئین در اختیار قرار دهد. روش‌ها: جهت القای فیبریل‌زایی به‌مدت 24 ساعت انسولین رگولار در بافر فسفات با pH خنثی انکوبه شد. ایجاد آمیلوئید با استفاده از روش‌های اسپکتروسکوپی جذب کنگورد و میکروسکوپ الکترونی (TEM) بررسی شد. سپس تاثیر تزریق زیرپوستی آمیلوئیدهای به‌دست آمده در شرایط in vitro در موش سوری بعد از بافت برداری با استفاده از رنگ آمیزی کنگورد و میکروسکوپ پولاریزه مورد مطالعه قرار گرفت. در عین حال از لیگاندهای آروماتیک جهت بررسی تاثیر آنها بر فرایند فیبریلاسیون استفاده شد. یافته‌ها: انسولین رگولار در pH خنثی و دمای C°37 قادر به تشکیل ساختار فیبریلار آمیلوئیدی است. از بین لیگاندها، سیلیبینین و کلروپروپامید بیشترین تاثیر مهاری را داشتند. همچنین در اثر تزریق فیبریل‌های به‌دست آمده در شرایط in vitro، شرایطی مشابه با آمیلوئیدوزیز ندولار ایجاد شد. نتیجه‌گیری: انسولین رگولار استعداد بالایی در تشکیل تجمعات آمیلوئیدی دارد. همچنین ایجاد شرایطی مشابه با آمیلوئیدوزیز ندولار، فیبریل‌زایی توسط انسولین رگولار را در شرایط in vitro تایید کرد. جهت مهار این پدیده سیلیبینین دارای بیشترین تاثیر بود و می‌تواند به‌عنوان داروی بالقوه در پایداری ساختار پروتئین مطرح باشند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectانسولین رگولارfa_IR
dc.subjectفیبریل‌های آمیلوئیدیfa_IR
dc.subjectترکیبات آروماتیکfa_IR
dc.subjectآمیلوئیدوزیز ندولارfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleمطالعه فرایند فیبریل زایی انسولین رگولارو مهار آن با استفاده از ترکیبات آروماتیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تخصصی زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات بیوسنسور، پژوهشکده علوم سلولی- مولکولی غدد و متابولیسمfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تخصصی زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.contributor.departmentگروه تخصصی زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد علوم و تحقیقاتfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فارماکولوژی، دانشکده پزشکیfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue4
dc.citation.spage308
dc.citation.epage318


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد