| dc.contributor.author | پیمانی, مریم | fa_IR |
| dc.contributor.author | رامبد, کاملیا | fa_IR |
| dc.contributor.author | قدسی, ربابه | fa_IR |
| dc.contributor.author | نسلی اصفهانی, انسیه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:41:34Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:41:35Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:41:34Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:41:35Z | |
| dc.date.issued | 2016-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-02-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | پیمانی, مریم, رامبد, کاملیا, قدسی, ربابه, نسلی اصفهانی, انسیه. (1395). بررسی تاثیر سرویس پیام کوتاه تلفن همراه (SMS) بر خودمراقبتی دیابت. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 15(4), 267-276. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5417-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622866 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: هدف از این مطالعه بررسی میزان کارایی سرویس پیام کوتاه (SMS) تلفن همراه جهت آموزش حوزه‌های اصلی مهارت‌های خودمراقبتی دیابت بود. همچنین این موضوع مورد بررسی قرار گرفت که آیا ارسال پیام‌های آموزشی هدفمند بر اساس نیازهای فردی بیمار، موثرتر از ارسال پیام‌های آموزشی عمومی است یا خیر.
روش‌ها: 150 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو به‌طور تصادفی در سه گروه تقسیم شدند: گروه پیامک هدفمند، گروه پیامک غیر هدفمند و گروه کنترل. پارامترهای بیوشیمیایی شامل HbA1c ،FBS و پروفایل‌های لیپید در هر سه گروه در زمان شروع مطالعه (میزان پایه) و 12 هفته بعد از مداخله اندازه‌گیری شدند. علاوه بر این، پرسشنامۀ خودمراقبتی (SCI)، پرسشنامۀ سنجش خودکارآمدی مدیریت دیابت (DMSES) و پرسشنامۀ بررسی موانع خودمراقبتی دیابت برای سالمندان (DSCB-OA) تکمیل شدند. در گروه پیامک هدفمند، 75 درصد از پیام‌ها بر اساس دو تا از موانع عمدۀ پایبندی به خودمراقبتی که توسط هر بیمار در پرسشنامه ذکر شده بود تنظیم و فرستاده شد. لیکن در گروه پیامک غیر هدفمند پیام‌ها به‌صورت تصادفی انتخاب و برای هر بیمار فرستاده شد.
یافته‌ها: بعد از 12 هفته، اگرچه مقدار HbA1c تغییر معناداری نداشت لیکن کاهش قابل توجهی در مقادیر FBS و میانگین نمایه توده بدنی در هر دو گروه مداخله مشاهده شد. میانگین نمرات خودمراقبتی به‌طور معناداری افزایش و میانگین نمرات خودکارآمدی و موانع خودمراقبتی در هر دو گروه مداخله به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش یافت (001/0P<)، حال آنکه در گروه کنترل نتایج معکوس بود.
نتیجه‌گیری: ارسال پیام کوتاه به‌عنوان رسانه‌ای برای آموزش بیمار در کنار درمان متداول دیابت نه تنها می‌تواند کنترل گلیسمیک را بهبود بخشد بلکه همچنین می‌تواند اثرات مطلوبی بر سایر ابعاد خودمراقبتی دیابت به‌جا گذارد. بر طبق یافته‌های این مطالعه، ارسال پیامک آموزشی عمومی به‌طور مرتب و در یک زمان مشخص برای بیماران، به همان اندازه ارسال پیامک‌های آموزشی انفرادی و هدفمند مؤثر می باشند. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | دیابت | fa_IR |
| dc.subject | خودمراقبتی | fa_IR |
| dc.subject | آموزش | fa_IR |
| dc.subject | تلفن همراه | fa_IR |
| dc.subject | پیام متنی | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | بررسی تاثیر سرویس پیام کوتاه تلفن همراه (SMS) بر خودمراقبتی دیابت | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | مرکز تحقیقات دیابت، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم | fa_IR |
| dc.contributor.department | مرکز تحقیقات دیابت، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم | fa_IR |
| dc.contributor.department | مرکز تحقیقات دیابت، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم | fa_IR |
| dc.contributor.department | مرکز تحقیقات دیابت، پژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، پژوهشگاه علوم غدد و متابولیسم | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 267 | |
| dc.citation.epage | 276 | |
