نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخلفی, موسیfa_IR
dc.contributor.authorرواسی, علی اصغرfa_IR
dc.contributor.authorشب خیز, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorمرادی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorزارعی, یاشارfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:33Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:33Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:33Z
dc.date.issued2016-05-01en_US
dc.date.issued1395-02-12fa_IR
dc.identifier.citationخلفی, موسی, رواسی, علی اصغر, شب خیز, فاطمه, مرادی, محمد, زارعی, یاشار. (1395). مقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح ایرزین سرم و پروتئین جداکننده -1 چربی زیرپوستی در رت‌های نر دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 15(4), 237-246.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5423-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622863
dc.description.abstractمقدمه: ایرزین به‌عنوان مایوکاینی ترشح ‌شده با فعالیت ورزشی شناخته شده است که نقش مهمی در متابولیسم انرژی و تنظیم بیماری‌های متابولیک مانند دیابت ایفا می‌کند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح ایرزین سرم و پروتئین جداکننده -1 (UCP-1) چربی زیرپوستی در رت­های نر دیابتی است. روش‌ها: پژوهش حاضر، تجربی با طرح پس‌آزمون با گروه کنترل بود. در این مطالعه 29 سر رت نر دیابتی (12 هفته سن و با وزن 220-240 گرم) به 5 گروه: بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (HIIE0, HIIE2)، بلافاصله و 2 ساعت پس از فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط(MICE0, MICE2)  و کنترل (C) تقسیم شدند. هر دو گروه MICE با شدت 65-60% حداکثر اکسیژن مصرفی به‌مدت 40 دقیقه و هر دو گروه HIIE با شدت 90-95% حداکثر اکسیژن مصرفی در12 تناوب 1 دقیقه‌ای با فواصل استراحتی 1 دقیقه‌ای به فعالیت روی نوار گردان پرداختند. از روش ELISA برای اندازه‌گیری ایرزین سرم و UCP-1 چربی زیرپوستی استفاده گردید. از آزمون ANOVA و تست تعقیبی توکی برای تحلیل داده‌ها استفاده و سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد، سطوح ایرزین سرم در گروه HIIE0 و UCP-1 چربی زیرپوستی در گروه HIIE2 نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داشتند (05/0P≤). با این‌حال، بین دیگر گروه‌های تحقیق تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (05/0P>). نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد، فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا نسبت به فعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسط نقش بارزتری در تغییرات معنی‌دار سطوح سرمی ایرزین و UCP-1چربی زیرپوستی در رت­های دیابتی داشته باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectفعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالاfa_IR
dc.subjectفعالیت ورزشی تداومی با شدت متوسطfa_IR
dc.subjectایرزینfa_IR
dc.subjectپروتئین جداکننده -1fa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمقایسه تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا و تداومی با شدت متوسط بر سطوح ایرزین سرم و پروتئین جداکننده -1 چربی زیرپوستی در رت‌های نر دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue4
dc.citation.spage237
dc.citation.epage246


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد