نمایش مختصر رکورد

بیان ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز در سلول‌های بنیادی مزانشیمی اندومتر تحت تیمار با اینترفرون گاما

dc.contributor.authorعینی, لیلاfa_IR
dc.contributor.authorنقاش, نگارfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.contributor.authorآی, جعفرfa_IR
dc.contributor.authorمجیدزاده, کیوانfa_IR
dc.contributor.authorصدرالدینی, اسماعیلfa_IR
dc.contributor.authorامیدفر, کبریfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:26Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:26Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:26Z
dc.date.issued2014-01-01en_US
dc.date.issued1392-10-11fa_IR
dc.identifier.citationعینی, لیلا, نقاش, نگار, لاریجانی, باقر, آی, جعفر, مجیدزاده, کیوان, صدرالدینی, اسماعیل, امیدفر, کبری. (1392). بیان ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز در سلول‌های بنیادی مزانشیمی اندومتر تحت تیمار با اینترفرون گاما. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 13(2), 153-162.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5111-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622846
dc.description.abstractمقدمه: سلول‌های بنیادی مزانشیمی به‌عنوان یک منبع مهم سلول‌های بنیادی بالغ کاربرد فراوانی در مهندسی بافت و سلول درمانی پیدا کرده‌اند‌. این سلول‌ها پتانسیل تبدیل به انواع بافت‌های دیگر را داشته و در اغلب بافت‌های بدن از جمله اندومتر به‌عنوان سلول‌های حمایتی وجود دارند. با توجه به جایگاه آناتومیکی سلول‌های بنیادی اندومتر که آنان را در مواجه با جنین قرار می‌دهد تصور می‌شود این سلول‌ها عامل تولید فاکتورهای مهار ایمنی در طول زمان بارداری جهت تحمل جنین باشند. در تحقیق حاضر پتانسیل خاصیت مهارکنندگی سلول‌های مزانشیمی اندومتر مورد بررسی قرار گرفته است. روش‌ها: جمعیت سلول‌های مزانشیمی مغز استخوان و اندومتر کشت داده شده با تراکم حدود 105× 2 سلول در هر میلی‌لیتر در مجاورت اینترفرون گاما با مقادیر IU/ml 100 وIU/ml 500 تیمار شدند و پس از گذشت 72 ساعت بیان ایندول آمین 2 و 3 دی اکسی ژناز (IDO ) با استفاده از روش‌های ایمنوسیتو شیمی و Real Time PCR بررسی شد. یافته‏ها: داده‌های مطالعه حاضر نشان داد که بیان ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز در این سلول‌ها در مواجهه با اینترفرون گاما نسبت به حالت بدون مواجهه به‌صورت معنی‌داری افزایش داشته است و این مـیزان افزایشـی بیان IDO ((p=0.001 در سـلول‌های مزانشیمی اندومتر در مقایسه با سلول‌های بنیادی مغز استخوان نیز بیشتر بود. نتیجه‏گیری: اختلاف افزایشی بیان IDO در سلول‌های بنیادی مزانشیمی اندومتر در مقایسه با سلول‌های بنیادی مغز استخوان می‌تواند اشاره به پتانسیل بالای سلول‌های بنیادی اندومتر در مهار سیستم ایمنی در هنگام پیوند داشته باشد و این سلول‌ها را به‌عنوان کاندیدای مناسبی در سلول درمانی مطرح می‌نماید.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectسلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs)fa_IR
dc.subjectایندول آمین 2 و 3 - دی اکسیژناز (IDO)fa_IR
dc.subjectسلول‌های مزانشیمی اندومترfa_IR
dc.subjectمهار سیستم ایمنی.fa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبیان ایندول آمین 2و3 دی اکسیژناز در سلول‌های بنیادی مزانشیمی اندومتر تحت تیمار با اینترفرون گاماfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده علوم سلولی- مولکولی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده علوم سلولی- مولکولی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده علوم بالینی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده فن آوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده فن آوری‌های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentپژوهشکده علوم سلولی- مولکولی غدد و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue2
dc.citation.spage153
dc.citation.epage162


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد