| dc.contributor.author | حسنی‌رنجبر, شیرین | fa_IR |
| dc.contributor.author | توکلی‌بزاز, جواد | fa_IR |
| dc.contributor.author | امیری, پروین | fa_IR |
| dc.contributor.author | محمدآملی, مهسا | fa_IR |
| dc.contributor.author | لاریجانی, باقر | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:41:19Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:41:19Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:41:19Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:41:19Z | |
| dc.date.issued | 2007-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1386-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | حسنی‌رنجبر, شیرین, توکلی‌بزاز, جواد, امیری, پروین, محمدآملی, مهسا, لاریجانی, باقر. (1386). بررسی فراوانی پلی‌مورفیسم +45*T/G ژن آدیپونکتین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در یک جمعیت تهرانی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 6(3), 215-218. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-312-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622829 | |
| dc.description.abstract | آدیپونکتین یک پپتید مترشحه از بافت چربی است که به خاطر ایجاد حساسیت به انسولین و اثرات ضدآتروژنی مورد توجه قرار گرفته است. پلی‌مورفیسم‌های ژن آدیپونکتین مرتبط با سطح سرمی آدیپونکتین، BMI، حساسیت به انسولین و دیابت نوع 2 می‌باشند. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی ژنوتیپ‌ها و آلل‌های پلی‌مورفیسم ژن آدیپونکتین در موقعیت +45 T/G و بررسی ارتباط آن با دیابت نوع 2 در جمعیت تهران میباشد.روش‌ها: افراد دیابتی از کلینیک دیابت وگروه کنترل غیردیابتی با محدوده سنی 64-25 سال بوده و از ناحیه 17 تهران انتخاب شدند. در این مطالعه بررسی فراوانی پلی‌مورفیسم +45 T/G آدیپونکتین در 70 فرد نرمال و 80 بیمار دیابتی چاق و 72 بیمار دیابتی غیر چاق انجام شد. آنالیز مولکولار ژن آدیپونکتین با PCR-RFLPانجام گرفت.یافته‌ها: در این مطالعه مشاهده گردید که فراوانی ژنوتیپ TT جمعیت دیابتی غیرچاق 5/62% و در گروه کنترل 78% بود که این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار بود (5-9/0:CI و 2/2:OR و 02/0=P (TT Vs TG+GG (همچنین تفاوت معنی‌داری در فراوانی آلل‌های T و G در مقایسه بین گروه دیابتی غیرچاق و گروه کنترل مشاهده گردید و آنالیز آماری نشان داد که فراوانی آلل G در گروه دیابتی غیرچاق (1/20%) نسبت به گروه کنترل (12%) افزایش یافته است (7/3-9/0: 95%CI و 8/1:OR و 04/0=P). نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که ژنوتیپ TG و GG در مقابل TT شانس ایجاد دیابت را افزایش می‌دهد که این نقش غیروابسته به چاقی و BMI بالا بوده است. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | پلی‌مورفیسم | fa_IR |
| dc.subject | آدیپونکتین | fa_IR |
| dc.subject | دیابت ملیتوس | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | بررسی فراوانی پلی‌مورفیسم +45*T/G ژن آدیپونکتین در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 در یک جمعیت تهرانی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 6 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 215 | |
| dc.citation.epage | 218 | |
