القای ترشح انسولین بهوسیله فراکسیون استخراجشده از عصاره گیاه گزنه در پریفیوژن جزایر لانگرهانس موش صحرایی و بررسی اثر in vivoآن درموشهای سالم و دیابتی
(ندگان)پدیدآور
فرزامی, بیژناحمدوند, داوودورداسبی, صفوراماژین, ژیلاخاقانی, شهناز
نوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: در کتابهای پزشکی قدیمی، عصاره برگ گیاه گزنه برای درمان قند خون بالا توصیه شده است. روشها: در این مطالعه با ایجاد سیستم پریفیوژن، تعداد معینی از جزایر لانگرهانس بدست آمده از موش صحرایی (رت) در معرض یک جزء تلخیص شده از عصاره گزنه که با روش کروموتوگرافی لایه نازک (TLC) جداسازی شده بود، قرار گرفت. سپس برای ارزیابی پاسخ در محیط زنده، جزء فعال جدا شده بهدرون صفاق رتهای طبیعی و دیابتی تزریق شد.یافتهها:اندازهگیری قابلیت ترشح انسولین به روش ELISA افزایش قابل توجهی در نمونههای حاوی جزء جدا شده از عصاره گیاه گزنه ایجاد کرد. تزریق درون صفاقی محلول حاوی ماده مؤثر به موش صحرایی باعث افزایش انسولین در سرم خون حیوان گردید. در آزمایش in vivo علاوهبر افزایش انسولین سرم بعد از 60 دقیقه از زمان تزریق، کاهش قند نیز در زمان مشابه در سرم خون مشاهده شد. افزایش انسولین 120 دقیقه بعد از تزریق، تقریباً به 5 برابر میزان اولیه خود رسید. همچنین کاهش قند خون همزمان با افزایش انسولین ایجاد گردید و تا حدودی دامنه تغییرات مشابه بود.نتیجه گیری:نتایج تزریق عصاره گیاه برگ گزنه در موشهای دیابتیشده با استرپتوزوتوسین مشابه موشهای سالم اما دامنه تغییرات نسبت به آنها تا حدودی کاهش یافته بود.
کلید واژگان
گزنهپریفیوژن
انسولین
اثر هیپوگلیسمیک
جزایر لانگرهانس
دیابت قندی
عمومى
شماره نشریه
1تاریخ نشر
2001-07-011380-04-10
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی تهرانشاپا
2345-40082345-4016



