نمایش مختصر رکورد

تأثیر آموزش گروهی و آموزش مبتنی بر موبایل بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو

dc.contributor.authorراه نورد, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorالهی, نسرینfa_IR
dc.contributor.authorرخ افروز, داریوشfa_IR
dc.contributor.authorحقیقی زاده, مجمد حسینfa_IR
dc.contributor.authorذاکرکیش, مهرنوشfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:41:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:12Z
dc.date.available1399-08-23T16:41:12Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:12Z
dc.date.issued2019-02-01en_US
dc.date.issued1397-11-12fa_IR
dc.identifier.citationراه نورد, سمانه, الهی, نسرین, رخ افروز, داریوش, حقیقی زاده, مجمد حسین, ذاکرکیش, مهرنوش. (1397). تأثیر آموزش گروهی و آموزش مبتنی بر موبایل بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 18(2), 55-63.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5724-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622812
dc.description.abstractمقدمه: مهم‌ترین عامل زمینه ساز مرگ و میر بیماران دیابتی عدم انجام خودمراقبتی است. روش‌های آموزشی مختلفی جهت بهبود خودمراقبتی استفاده می‌شود. این مطالعه با هدف مقایسه‌ی تأثیر آموزش گروهی و مبتنی بر موبایل بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو انجام شد. روش‌ها: در کارآزمایی بالینی 90 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی انتخاب و با توجه به برخی ویژگی‌های فردی به سه گره همگن آموزش گروهی، آموزش مبتنی بر موبایل و کنترل تقسیم شدند. درگروه آموزش گروهی هشت جلسه آموزش و در آموزش مبتنی بر موبایل نرم‌افزار آموزشی بر روی گوشی بیماران نصب گردید. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ی نیازسنجی خودمراقبتی (اصغریان)، و پرسشنامه‌ی دموگرافیک در بیماران دیابتی نوع دو بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 22 و آزمون‌های آماری واریانس یک طرفه و تی زوجی در سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: آموزش گروهی و آموزش مبتنی بر موبایل نسبت به آموزش روتین اثربخشی معناداری داشت (001/0=P). آموزش خودمراقبتی به جز در حیطه‌ی مراقبت از پا که تأثیر آموزش مبتنی بر موبایل بیشتر از آموزش گروهی بوده است، در سایر موارد اختلاف معنی داری نداشتند. در مقایسه‌ی نمره خود مراقبتی در سه گروه اختلاف معنی‌دار آماری دیده شد. نتیجه‌گیری: هرچند در یافته‌ها اثربخشی آموزش گروهی و مبتنی بر موبایل مشاهده شد. امّا استفاده از برنامه‌های آموزشی مبتنی بر موبایل به‌دلیل دسترسی آسان، فقدان محدودیت زمانی و مکانی توصیه می‌شود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectآموزش گروهیfa_IR
dc.subjectآموزش مبتنی بر موبایلfa_IR
dc.subjectخودمراقبتیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر آموزش گروهی و آموزش مبتنی بر موبایل بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، دانشکدهی پرستاری – مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، دانشکدهی پرستاری – مامایی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز.مرکز تحقیقات مراقبت در بیماریهای مزمن، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentگروه پرستاری، دانشکده‌ی پرستاری – مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آمار، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه غدد و دیابت، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایرانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue2
dc.citation.spage55
dc.citation.epage63


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد