نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحسنی, فریباfa_IR
dc.contributor.authorحسام, منصورهfa_IR
dc.contributor.authorعابدین درکوش, فریدfa_IR
dc.contributor.authorمحمودی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorباستان حق, محمد حسنfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.contributor.authorرفیعی تهرانی, مرتضیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:40:59Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:41:00Z
dc.date.available1399-08-23T16:40:59Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:41:00Z
dc.date.issued2005-09-01en_US
dc.date.issued1384-06-10fa_IR
dc.identifier.citationمحسنی, فریبا, حسام, منصوره, عابدین درکوش, فرید, محمودی, محمود, باستان حق, محمد حسن, لاریجانی, باقر, رفیعی تهرانی, مرتضی. (1384). بررسی اثرات شکل خوراکی انسولین تهیه شده از پلیمرهای SPH وSPHC بر روی سطوح سرمی قند و انسولین و پپتید C در داوطلبین سالم. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 5(2), 89-98.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-369-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622783
dc.description.abstractروش‌های موجود برای تجویز انسولین، اساساً غیر فیزیولوژیک بوده و برای رسیدن به سطوح یوگلیسمیک نیاز به ایجاد سطوح بالای انسولین در گردش خون عمومی هستیم و عوارض ناشی از این افزایش سطوح انسولین خون بر اهمیت تولید روش جدیدی جهت حمل انسولین به روش فیزیولوژیک که آن را به طور مستقیم به دستگاه گردش خون پورت برساند تأکید دارد. بدین منظور در این مطالعه سامانه جدید دارو رسانی برپایه پلیمرهای SPHC و (superporouse hydrogel and SPH composite) SPHبرای بهبود جذب گوارشی انسولین و به منظور بررسی اثربخشی و ایمنی شکل دارویی در داوطلبین سالم مورد مطالعه قرار گرفت. روش‌ها: این مطالعه بصورت یک کارآزمایی بالینی مداخله گر در داوطلبین سالم انجام گرفت بدین صورت که کپسول های تهیه شده از انسولین سوار بر پلیمر های SPHC و SPHبه صورت خوراکی به 15 داوطلب سالم غیر دیابتی به منظور بررسی اثربخشی و ایمنی شکل دارویی تجویز شد و سطوح سرمی انسولین, پپتید C و گلوکز در فواصل معین قبل و بعد از مداخله تا 4 ساعت اندازه گیری گردید. یافته‌ها : در مطالعه حاضر میزانAUC انسولین در گروه پلیمر - انسولین از گروه دارونما بالاتر بود (05/0P<). در گروه پلیمر - انسولین، سطوح گلوکز سرم در بین دقایق 120-60 به حداقل خود رسید و سطوح پپتید C در گروه پلیمر- انسولین نیز در مدتی که انسولین خارجی به حداکثر مقدار خود در خون رسیده بود، سرکوب شد. هیچ گونه عارضه دارویی در طی زمان کارآزمایی و تا 8 هفته پس از آن مشاهده نگردید.نتیجه‌گیری : پلیمر های SPHC و SPH سبب افزایش جذب انسولین خوراکی و کاهش سطوح پپتید C گردیدند. این مطالعه با بررسی اثر بخشی این فرمولاسیون در بیماران دیابتی دنبال خواهد شد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectSPHfa_IR
dc.subjectSPHCfa_IR
dc.subjectانسولین خوراکیfa_IR
dc.subjectپپتید-Cfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی اثرات شکل خوراکی انسولین تهیه شده از پلیمرهای SPH وSPHC بر روی سطوح سرمی قند و انسولین و پپتید C در داوطلبین سالمfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue2
dc.citation.spage89
dc.citation.epage98


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد