نمایش مختصر رکورد

مقایسه اثـر دو رژیـم هورمـون درمانی در زنان منـوپوز بر لیپیدها و فعالیت فاکتورهای انعقادی فیبرینـوژن، VII، VIII و IX

dc.contributor.authorعسگری, صدیقهfa_IR
dc.contributor.authorپورشمس, اکرمfa_IR
dc.contributor.authorذوالفقاری, سیماfa_IR
dc.contributor.authorصادقی, معصومهfa_IR
dc.contributor.authorنادری, غلامعلیfa_IR
dc.contributor.authorعسکری, نازیلاfa_IR
dc.contributor.authorفاضلی, مریمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:40:51Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:40:51Z
dc.date.available1399-08-23T16:40:51Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:40:51Z
dc.date.issued2004-07-01en_US
dc.date.issued1383-04-11fa_IR
dc.identifier.citationعسگری, صدیقه, پورشمس, اکرم, ذوالفقاری, سیما, صادقی, معصومه, نادری, غلامعلی, عسکری, نازیلا, فاضلی, مریم. (1383). مقایسه اثـر دو رژیـم هورمـون درمانی در زنان منـوپوز بر لیپیدها و فعالیت فاکتورهای انعقادی فیبرینـوژن، VII، VIII و IX. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 4(1), 85-89.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-431-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622764
dc.description.abstractدر مسیر خارجی انعقاد یا مسیر وابسته به فاکتور بافتی، کمپلکسی بین فاکتور VII، کلسیم و فاکتور بافتی که یک لیپوپروتئین در غشاء سلولی است و پس از آسیب سلولی در معرض تماس قرار می‌گیرد، تشکیل می‌شود. فاکتور VII برای فعالیت بیولوژیک خود نیاز به کلسیم و ویتامین K دارد. افزایش سطح سرمی و فعالیت فاکتورهای انعقادی VII، VIII و IX ، باعث پیدایش بیماری‌های عروق کرونر می‌شود. استروژن بعد از یائسگی با اصلاح چربی‌های خون، خطر ابتلا به بیماریهای عروق کرونر را کاهش می‌دهد. اما اثر استروژن بر سایر عوامل زمینه‌ساز استعداد به بیماری عروق کرونر از جمله سیستم انعقادی به خوبی شناخته نشده است. هدف این مطالعه بررسی اثر رژیم‌های هورمون درمانی خوراکی بر فیبرینوژن و فاکتورهای انعقادی می‌باشد.روشها: 60 زن منوپوز هسیتوکتومی شده بطور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. در یک گروه استروژن کونژوگه mg/d625/0 و در گروه دیگر استروژن کونژوگه mg/d625/0 و mg/d5/2 مدروکسی پروژسترون دریافت نمودند. قبل و سه ماه پس از هورمون درمانی، سطح سرمی فیبرینوژن، فعالیت فاکتورهای انعقادی VII، VIII و IX و سطح سرمی چربی‌های خون اندازه‌گیری شد.یافته‌ها: در گروهی که استروژن دریافت نمودند، میانگین فعالیت فاکتور VII، سه ماه پس از هورمون درمانی، افزایش معنی‌داری نسبت به قبل از هورمون درمانی پیدا نمود(05/0p<). میانگین فعالیت فاکتورهای انعقادی VIII و IX و میانگین سطح سرمی فیبرینوژن قبل و سه ماه پس از هورمون درمانی، با استروژن ± مدروکسی پروژسترون تفاوت معنی‌داری نداشت (05/0p>). در هر دو گروه بعد از مصرف هورمون، سطح سرمی کلسترول و LDL - C کاهش و HDL - C افزایش معنی‌داری دارد (000/0p>)، اما میزان تری‌گلیسرید در گروه استروژن بدون پروژسترون افزایش پیدا کرد.نتیجه‌گیری: افزایش معنی‌دار فعالیت فاکتور VII با افزایش معنی‌دار تری‌گلیسرید سرم در دریافت کنندگان استروژن در این مطالعه قابل توجیه است. این مطالعه نشان می‌دهد که هورمون درمانی با روش به کار برده شده تغییر معنی‌داری در میانگین فیبرینوژن سرم و فعالیت فاکتور VIII و IX ایجاد نمی‌کند. این یافته ممکن است، به‌طور واقعی یا ناشی از محدود بودن تعداد نمونه‌ها با توجه به وسیع بودن محدوده طبیعی فعالیت فاکتورهای انعقادی و فیبرینوژن سرم باشد که با انجام مطالعات طولانی‌تر و با تعداد نمونه بیشتر قابل بررسی می‌باشدfa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectفاکتورهای انعقادی خونfa_IR
dc.subjectهورمون درمانیfa_IR
dc.subjectفاکتور VIIfa_IR
dc.subjectفاکتور VIIIfa_IR
dc.subjectفاکتور IX فیبرینوژن سرمfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleمقایسه اثـر دو رژیـم هورمـون درمانی در زنان منـوپوز بر لیپیدها و فعالیت فاکتورهای انعقادی فیبرینـوژن، VII، VIII و IXfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue1
dc.citation.spage85
dc.citation.epage89


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد