| dc.contributor.author | جوکار, مسعود | fa_IR |
| dc.contributor.author | شرافتی مقدم, محمد | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:40:39Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:40:39Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:40:39Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:40:39Z | |
| dc.date.issued | 2019-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1398-06-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | جوکار, مسعود, شرافتی مقدم, محمد. (1398). تمرین تناوبی با شدت بالا با کاهش محتوای پروتئین‌های FOXO3a و Beclin-1 اتوفاژی را در بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو مهار می‌کند. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 18(6), 292-299. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5882-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622735 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: کاردیومیوپاتی دیابتی عارضه‌ای از دیابت نوع دو است که می‌تواند منجر به اتوفاژی سلولی عضله‌ی قلب از طریق پروتئین‌های FOXO3a و Beclin-1 شود؛ بنابراین، هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا (HIIT) بر محتوای پروتئین‌های FOXO3a و Beclin-1 در بافت عضله‌ی قلب موش‌های صحرایی نر نژاد اسپراگوداولی مبتلا به دیابت نوع دو است.
روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگوداولی با میانگین وزن 20±270 گرم انتخاب و پس از دیابتی شدن از طریق القاء STZ و نیکوتین‌آمید به روش تصادفی به 2 گروه، تمرین دیابتی (6 سر) و کنترل دیابتی (6 سر) تقسیم شدند؛ گروه تمرینی 4 روز در هفته مطابق با برنامه‌ی تمرینی (هر جلسه 42 دقیقه، سرعت بین 10 تا 30 متر بر دقیقه) به‌مدت 8 هفته به تمرین HIIT پرداختند؛ در حالی که گروه کنترل هیچ‌گونه برنامه‌ی تمرینی نداشتند. همچنین موش‌های صحرایی هیچ‌گونه درمانی با انسولین را در طول دوره‌ی پژوهش نداشتند. برای تجزیه وتحلیل داده‌ها از آزمون t-مستقل استفاده شد. سطح معنی‌داری 05/0P≤ در نظر گرفته شده است.
یافته‌ها: هشت هفته تمرین HIIT منجر به کاهش معنی‌داری در محتوای پروتئین‌های FOXO3a (008/0P=) و Beclin-1 (002/0P=) گروه تمرین دیابتی نسبت به گروه کنترل دیابتی شد.
نتیجه‌گیری: می‌توان گفت که هشت هفته تمرین HIIT با کاهش محتوای پروتئین‌های FOXO3a و Beclin-1 منجر به مهار مسیر اتوفاژی FOXO3a/Beclin-1 شده است؛ بنابراین استفاده از تمرینات HIIT می‌تواند برای آزمودنی‌های دیابتی که مستعد کاردیومیوپاتی دیابتی هستند، مفید باشد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | تمرین تناوبی با شدت بالا | fa_IR |
| dc.subject | عضله‌ی قلبی | fa_IR |
| dc.subject | پروتئین FOXO3a | fa_IR |
| dc.subject | پروتئین Beclin-1 | fa_IR |
| dc.subject | دیابت نوع دو | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | تمرین تناوبی با شدت بالا با کاهش محتوای پروتئین‌های FOXO3a و Beclin-1 اتوفاژی را در بافت قلب موش‌های صحرایی مبتلا به دیابت نوع دو مهار می‌کند | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 18 | |
| dc.citation.issue | 6 | |
| dc.citation.spage | 292 | |
| dc.citation.epage | 299 | |
