| dc.contributor.author | گلدوی, رضوانه | fa_IR |
| dc.contributor.author | مقرنسی, مهدی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:40:34Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:40:34Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:40:34Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:40:34Z | |
| dc.date.issued | 2016-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | گلدوی, رضوانه, مقرنسی, مهدی. (1394). بررسی دو شیوه تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح امنتین-1 پلاسمایی و عوامل وابسته به چاقی در دختران چاق و دارای اضافه وزن دانشگاه سیستان و بلوچستان. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 15(2), 101-109. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5329-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622723 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: امنتین-1 آدیپوکاین تازه شناخته شده‌ای است که اغلب از بافت چربی احشایی ترشح می‌شود. سطوح در گردش امنتین-1 به‌طور معکوس با چاقی ارتباط دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی دو شیوه تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح امنتین-1 پلاسمایی و عوامل وابسته به چاقی در دختران چاق و دارای اضافه وزن بود.
روش‌ها: 34 دختر چاق و دارای اضافه وزن (25<BMI) به‌صورت هدفمند انتخاب شدند، سپس به‌طور تصادفی در 3 گروه استقامتی(12=n)، مقاومتی(12=n) و کنترل(10=n) قرار گرفتند. تمرینات 4 جلسه در هفته به مدت 8 هفته که شامل تمرین استقامتی با شدت 65 تا 80 درصد HRmax و تمرین مقاومتی با شدت 80-65 درصد 1RM بود. خون‌گیری در مراحل مختلف با شرایط مشابه انجام و مقادیر امنتین-1 پلاسمایی به روش الایزا (ELISA) اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، t وابسته برای بررسی تغییرات درون‌گروهی و آنالیز واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی LSD برای مقایسه بین گروه‌ها در سطح معنی‌‌داری 05/0>p تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج حاکی از افزایش معنی‌‌دار امنتین-1 در هر دو گروه تجربی (001/0= استقامتیP و 004/0=مقاومتیP) و کاهش عوامل وابسته به چاقی مثل وزن (003/0= استقامتیP و 005/0=مقاومتیP)، توده چربی بدن (001/0= استقامتیP و 001/0=مقاومتیP) ، BMI (002/0= استقامتیP و 004/0=مقاومتیP) و WHR (011/0= استقامتیP و 013/0=مقاومتیP) در هر دو گروه، پس از هشت هفته تمرین است (05/0>P).
نتیجه‌گیری: می‌توان بیان کرد که هر دو شیوه تمرین استقامتی و مقاومتی پس از هشت هفته تمرین، با بهبود عوامل وابسته به چاقی، حداکثر اکسیژن مصرفی و همچنین افزایش سطوح پلاسمایی امنتین-1 همراه بود. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | امنتین-1 | fa_IR |
| dc.subject | چاقی | fa_IR |
| dc.subject | اضافه‌وزن | fa_IR |
| dc.subject | تمرین استقامتی | fa_IR |
| dc.subject | تمرین مقاومتی | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | بررسی دو شیوه تمرین استقامتی و مقاومتی بر سطوح امنتین-1 پلاسمایی و عوامل وابسته به چاقی در دختران چاق و دارای اضافه وزن دانشگاه سیستان و بلوچستان | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 101 | |
| dc.citation.epage | 109 | |
