نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرضایی اول, مریمfa_IR
dc.contributor.authorاستقامتی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorعلمداری, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorمرتضی, افسانهfa_IR
dc.contributor.authorپاشا میثمی, علیfa_IR
dc.contributor.authorنخجوانی, منوچهرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:40:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:40:31Z
dc.date.available1399-08-23T16:40:31Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:40:31Z
dc.date.issued2010-08-01en_US
dc.date.issued1389-05-10fa_IR
dc.identifier.citationرضایی اول, مریم, استقامتی, علیرضا, علمداری, اعظم, مرتضی, افسانه, پاشا میثمی, علی, نخجوانی, منوچهر. (1389). پروتئین شوک حرارتی 70 کیلودالتونی و دیابت نوع 2. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 9(3), 276-282.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-172-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622715
dc.description.abstractمقدمه: دیابت نوع 2، یک وضعیت التهابی است که انتظار می‌رود افزایش سایتوکاین‌ها و تشکیل زیاد رادیکال‌های آزاد و افزایش اکسیداسیون در این بیماری؛ همگی باعث القای پاسخ پروتئین‌های شوک حرارتی شوند. در حقیقت نقش حیاتی پروتئین‌های شوک حرارتی در دیابت با توانایی آنها برای خنثی کردن و دناتوره شدن پروتئین‌های بافتی و تسهیل ترمیم سلولی و سازوکارهای دفاعی پررنگ شده است. از طرفی در مطالعات invitro و invivo در مورد سطح پروتئین شوک حرارتی 70 در دیابت، نتایج متفاوتی ارائه شده است. با توجه به مطالعات محدودی که بر روی سطح سرمی پروتئین‌های شوک حرارتی در بیماران دیابتی نوع 2 انجام شده است، جهت بررسی تأثیر وجود یا عدم وجود دیابت بر سطح سرمی HSP70، در این مطالعه به بررسی رابطه فوق پرداخته می‌شود.روش: این مطالعه به صورت Stratified cross-sectional و بر روی 36 بیمار دیابتی نوع 2 بتازگی تشخیص داده شده و 36 فرد سالم غیر دیابتی که از نظر سن و جنس با گروه دیابتی همسان‌سازی شده بودند، به عنوان گروه کنترل انجام شد. فشار خون، قد، وزن و آزمایش‌های بیوشیمیایی شامل سطح سرمی FBS، HbA1C و پروفایل لیپید و سطح سرمی HSP70 (به روش الایزا) در هر گروه اندازه‌گیری شد. ارتباط متغیرهای مستقل با سطح سرمی HSP70 توسط ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز ANCOVA بررسی شد. یافته‌ها: سطح سرمی HSP70 در گروه بیماران دیابتی با میانگین سنی 9±49 سال به طور قابل ملاحظه‌ای بالاتر از گروه کنترل با میانگین سنی 7±47 سال بود. (ng/ml 3/0±5/0در مقایسه با  ng/ml1±2/0 ، 001/0P<). با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون ارتباط معنی‌دار بین HSP70 و متغیرهای مستقل به دست نیامد و بعد از آنالیز ANCOVA تنها بیماری دیابت با سطح سرمی HSP70 رابطۀ معنی‌دار داشت (001/0P<).نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نخستین شواهدی است که نشان می‌دهد سطح سرمی HSP70 در بیماران دیابتی نوع 2 بالاتر از افراد سالم می‌باشد و شاید این سطح سرمی بالا را بتوان به عنوان نشانگری از شدت التهاب و استرس اکسیداتیو در دیابت محسوب کرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectدیابت نوع 2fa_IR
dc.subjectپروتئین شوک حرارتی 70 کیلو دالتونیfa_IR
dc.subjectهموگلوبین گلیکوزیلهfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleپروتئین شوک حرارتی 70 کیلودالتونی و دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage276
dc.citation.epage282


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد