نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهوانلو, فریبرزfa_IR
dc.contributor.authorعارفی راد, طاهرهfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی زاد, سجادfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:40:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:40:18Z
dc.date.available1399-08-23T16:40:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:40:18Z
dc.date.issued2012-02-01en_US
dc.date.issued1390-11-12fa_IR
dc.identifier.citationهوانلو, فریبرز, عارفی راد, طاهره, احمدی زاد, سجاد, هدایتی, مهدی. (1390). تأثیر 2 نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم‌های مختلف بر سطح مارکرهای التهابی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 11(2), 193-202.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-65-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622686
dc.description.abstractمقدمه: در مطالعات مقطعی و طولی، اثر ضدالتهابی تمرین ورزشی تائید و به تاثیر آن بر سایتوکاین‌های مختلف التهابی و نیز پیش‌التهابی اشاره شده است. هدف از تحقیق حاضر مقایسه دو شیوه تمرین سرعتی - تناوبی با شدت بالا و حجم پایین و تمرین استقامتی - تداومی با شدت متوسط و حجم بالا بر سطوح مارکرهای التهابی می‌باشد. روش‌ها: شانزده دانشجو با میانگین و انحراف معیار سنی 2 ± 23 سال و وزن 3/9 ± 2/65 کیلوگرم و حداکثر اکسیژن مصرفی 26/5 ± 96/33 میلی‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. تمرین  سرعتی - تناوبی شامل وهله‌های 4 تا6 تایی آزمون وینگیت با حداکثر توان با 4 دقیقه ریکاوری بین وهله‌ها و تمرین استقامتی - تداومی شامل 90 تا 120 دقیقه فعالیت با شدت 65% حداکثر اکسیژن مصرفی بروی دوچرخه کارسنج که هر دو تمرین (برای 3 روز/ هفته) به مدت 2 هفته بود. در هر دو گروه قبل و 2 روز پس از اتمام پروتکل نمونه‌های خون و سرم جهت بررسی سطح اینترلوکین 6 (Interleukin 6)، اینترلوکین10 و (Interleukin 10)پروتئین واکنش پذیر C (C Reactive Protein)، سلول‌های سفید خون (White Blood Cell)، گلوکز و انسولین گرفته شد. شاخص مقاومت به انسولین (HOMA-IR) با استفاده از غلظت گلوکز و انسولین محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس مکرر و من ویتنی یو مورد بررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: نتایج نشان داد، بین تاثیر دو نوع برنامه تمرینی منتخب بر کلیه عوامل مذکور تفاوت معنی‌داری وجود ندارد (05/0P>).  نتیجه‌گیری: در مجموع، بر اساس یافته‌های تحقیق حاضر نتیجه‌گیری می‌شود که تمرین سرعتی - تناوبی و تمرین استقامتی - تداومی بر مارکرهای التهابی تاثیر یکسانی دارند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectCRPfa_IR
dc.subjectتمرین سرعتیfa_IR
dc.subjectتناوبیfa_IR
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectتداومیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتأثیر 2 نوع تمرین سرعتی- تناوبی و استقامتی- تداومی با شدت و حجم‌های مختلف بر سطح مارکرهای التهابیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات پیشگیری و درمان چاقی، پژوهشکده علوم غدد درون‌ریز و متابولیسم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue2
dc.citation.spage193
dc.citation.epage202


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد