| dc.contributor.author | زمانپور, لیلا | fa_IR |
| dc.contributor.author | بنی طالبی, ابراهیم | fa_IR |
| dc.contributor.author | امیرحسینی, سیداحسان | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:40:09Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:40:09Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:40:09Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:40:09Z | |
| dc.date.issued | 2016-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-04-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | زمانپور, لیلا, بنی طالبی, ابراهیم, امیرحسینی, سیداحسان. (1395). تاثیر یکدوره تمرین سرعتی و موازی هوازی-قدرتی بر برخی مارکرهای التهابی و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت شیرین نوع 2 (T2DM). مجله دیابت و متابولیسم ایران, 15(5), 300-311. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5467-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622666 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: تمرین ورزشی منظم اثرات ضدالتهابی داشته و موجب سرکوب التهاب سیستمی با درجه پایین در دیابت نوع 2 می‌شود. لذا، این پژوهش با هدف بررسی تاثیر یکدوره تمرین سرعتی و موازی هوازی-قدرتی بر سطوح پروتئین واکنشکر- C با حساسیت بالا (hs-CRP)، فاکتور نکروز دهنده تومور-آلفا (TNF-α)، اینترلوکین-6 (IL-6) و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت شیرین نوع 2 (T2DM) صورت گرفت.
روش ها: 52 نفر از زنان مبتلا به دیابت نوع 2 (سن 45 تا60 سال، گلوکزناشتای بالاتر از 126 میلی‌گرم بر دسیلیتر) به‌طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و بر اساس مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) در سه گروه تمرین همزمان قدرتی-استقامتی (17نفر) و تمرین سرعتی (17 نفر) و کنترل (18 نفر) قرار گرفتند. گروه همزمان قدرتی-استقامتی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته تمرین استقامتی با 60 درصد حداکثر ضربان قلب (MHR) و دو جلسه در هفته تمرین مقاومتی با 70 درصد یک تکرار بیشینه (1-RM) انجام دادند. گروه تمرین سرعتی به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته 4 تا10 تکرار آزمون وینگیت 30 ثانیهای بر روی ارگومتر را با حداکثر تلاش انجام دادند.
یافته ها: نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معنیداری بین تاثیر تمرین سرعتی و ترکیبی در فاکتورهای TNF-α (119/0p=)، IL-6 (08/0p=)،hs-CRP (214/0p=) و گلوکز (171/0p=) مشاهده نشد. اما در مورد انسولین (036/0p=) و مقاومت به انسولین (008/0p=) تفاوت بین گروهی معنیدار بود.
نتیجه گیری: هرچند از نظر آماری تفاوت معنیداری بین این دوشیوه تمرینی مشاهده نشد، بنظر میرسد با توجه به تاثیر بیشتر تمرینات سرعتی بر برخی فاکتورهای التهابی، تمرین سرعتی نسبت به تمرینات همزمان قدرتی-استقامتی می‌توانند شرایط ضدالتهابی بهتری برای زنان دیابت نوع 2داشته باشد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | دیابت نوع 2 | fa_IR |
| dc.subject | تمرین همزمان قدرتی-استقامتی | fa_IR |
| dc.subject | تمرین سرعتی | fa_IR |
| dc.subject | پروتئین واکنشکر- C با حساسیت بالا (hs-CRP) | fa_IR |
| dc.subject | فاکتور نکروز دهنده تومور-آلفا (TNF-α) | fa_IR |
| dc.subject | اینترلوکین-6 (IL-6) و مقاومت به انسولین | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | تاثیر یکدوره تمرین سرعتی و موازی هوازی-قدرتی بر برخی مارکرهای التهابی و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت شیرین نوع 2 (T2DM) | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه شهرکرد | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه تربیت بدنی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج | fa_IR |
| dc.citation.volume | 15 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 300 | |
| dc.citation.epage | 311 | |
