نمایش مختصر رکورد

ارتباط بین فاکتور رشد شبه انسولین- 1 و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی نوع 1

dc.contributor.authorضرغامی, نصرت اللهfa_IR
dc.contributor.authorاشتیاقی, رادیناfa_IR
dc.contributor.authorخسروبیگی, علیfa_IR
dc.contributor.authorدایر, دیانfa_IR
dc.contributor.authorحلاج زاده, جمالfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:40:03Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:40:03Z
dc.date.available1399-08-23T16:40:03Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:40:03Z
dc.date.issued2004-05-01en_US
dc.date.issued1383-02-12fa_IR
dc.identifier.citationضرغامی, نصرت الله, اشتیاقی, رادینا, خسروبیگی, علی, دایر, دیان, حلاج زاده, جمال. (1383). ارتباط بین فاکتور رشد شبه انسولین- 1 و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی نوع 1. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 3(1), 23-29.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-451-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622652
dc.description.abstractمقدمه: دیابت شایعترین بیماری غدد درون ریز در انسان است. عدم کنترل دیابت به موازات پیشرفت آن به عوارضی از قبیل رتینوپاتی و نفروپاتی منجر می‌شود. در حال حاضر برای کنترل طولانی مدت دیابت از اندازه گیری هموگلوبین گلیکوزیله (HbA1c) استفاده می گردد اما به علت عدم دسترسی به یک روش استاندارد همگانی برای آن، یافته‌های جدید فاکتور رشد شبه انسولین- 1 (IGF-I‌) را به عنوان شاخص احتمالی کنترل دیابت مطرح نموده‌اند. در این مطالعه ارتباط بین میزان غلظتهای سرمی تام I-IGF و HbA1C بررسی می‌گردد.روشها: این مطالعه مورد- شاهدی مقطعی بر روی 26 بیمار دیابتی نوع 1 (15 مرد و 11 زن با میانگین سنی 1/9±7/23 سال) تازه تشخیص داده شده که فاقد عوارض پیشرفته این بیماری بودند انجام شد. گروه شاهد شامل 26 فرد سالم (9 مرد و 17 زن با میانگین سنی 4/4±1/24 سال) بود. میزان گلوکز ناشتایی پلاسما (FPG) با استفاده از روش آنزیمی (گلوکز اکسیداز) و HbA1C به روش کالریمتری اندازه‌گیری شدند. IGF-I و پروتئین شماره 3 متصل‌شونده به آن (IGFBP-3) به طریق ایمونواسی اندازه گیری شدند. معنی‌دار بودن آماری برای سطح 05/0 ‍P< دو دنباله در نظر گرفته شد.یافته‌ها: میانگین غلظت I-IGF در گروه بیماران به طور معنی‌داری پایین‌تر از گروه شاهد بود(05/0‍P<). بین میانگین سطوح I-IGF و HbA1C همبستگی معکوس معنی‌داری ملاحظه گردید(05/0‍P<). نتیجه‌گیری : با توجه به یافته‌های این مطالعه نتیجه گرفته شد هنگامی‌که دیابت به‌خوبی کنترل نباشد، غلظت سرمی IGF-I کاهش می‌یابد. از طرف دیگر غلظت سرمی تام IGF-I با HbA1c همبستگی داشت لذا شاید بتوان از میزان IGF-I به‌طور غیرمستقیم به‌عنوان نشانگر میزان کنترل قند خون در دیابت استفاده نمود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectدیابت نوع 1fa_IR
dc.subjectIGF-Ifa_IR
dc.subjectHbA1cfa_IR
dc.subjectگلوکز ناشتایی پلاسماfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleارتباط بین فاکتور رشد شبه انسولین- 1 و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی نوع 1fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume3
dc.citation.issue1
dc.citation.spage23
dc.citation.epage29


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد