مقایسه اثر اریترومایسین و متوکلوپرامید در درمان یبوست و کاهش قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2
نوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
یبوست شایع‌ترین علامت گوارشی در دیابت است. اریترومایسین آگونیست هورمون گوارشی موتیلین می‌باشد که می‌تواند اثرات این هورمون را در تحریک حرکات روده و ترشح انسولین تقلید نماید.در این مطالعه تلاش گردیده که با توجه به خواص اریترومایسین، اثرات آن در بهبودی علایم یبوست و کنترل بهتر قند خون مورد بررسی قرار گرفته و با متوکلوپرامید مقایسه گردد.روش‌ها: در یک کارآزمایی بالینی 3 ماهه بر روی بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به یبوست، 24 بیمارتحت درمان با اریترومایسین (400 میلی‌گرم قبل از خواب) و 15 بیمارتحت درمان با متوکلوپرامید (mg10 میلی‌گرم سه بار در روز قبل از غذا ) قرار گرفتند. آزمایش‌های قند خون ناشتا و دو ساعت بعد در شروع طرح و هریک ماه یک‌بار، تا سه ماه و HbA1c در شروع و پایان مطالعه اندازه‌گیری و مقایسه گردیدند. شدت یبوست براساس تعداد دفعات اجابت مزاج در هفته، در هر ماه از بیماران سؤال شد و فرم‌های مربوطه جهت بررسی بهبود وضعیت یبوست تکمیل گردید.یافته‌ها: در گروه تحت درمان با اریترومایسین قند خون دو ساعت بعد از غذا کاهش پیدا نمود (از0/47±7/99 به 3/46±0/174 و 01/0=P ). یبوست در هر دو گروه بهبودی چشمگیری داشت (0=P).نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد که در بیماران دیابتی تیپ 2 مبتلا به یبوست، مصرف اریترومایسین به میزان 400 میلی گرم قبل از خواب نه تنها سبب بهبودی در یبوست می‌شود بلکه کنترل بهتر قند خون را نیز به همراه دارد.
کلید واژگان
اریترومایسینمتوکلوپرامید
یبوست
کنترل قند
دیابت نوع 2
عمومى
شماره نشریه
2تاریخ نشر
2004-08-011383-05-11
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی تهرانشاپا
2345-40082345-4016
