نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصفرزاده, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorبرادران جم, فخریfa_IR
dc.contributor.authorطالبی گرکانی, الههfa_IR
dc.contributor.authorفتحی, رزیتاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:39:18Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:39:18Z
dc.date.available1399-08-23T16:39:18Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:39:18Z
dc.date.issued2015-07-01en_US
dc.date.issued1394-04-10fa_IR
dc.identifier.citationصفرزاده, علیرضا, برادران جم, فخری, طالبی گرکانی, الهه, فتحی, رزیتا. (1394). تاثیر تمرین هوازی فزاینده بر غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 و شاخص مقاومت به انسولین در زنان با وزن طبیعی و دارای اضافه وزن. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 14(5), 357-363.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5438-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622551
dc.description.abstractمقدمه: کالیکرین-7 (KLK7) سرین پروتئازی با ویژگی شبه کیموتریپسینی است که می­تواند موجب گسستن زنجیره A و B انسولین شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت ورزشی هوازی بر غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 و شاخص مقاومت انسولینی در زنان غیرفعال با وزن طبیعی و دارای اضافه وزن می­باشد. روش­ها: بیست و هشت زن غیرفعال 24 تا 60 ساله به‌طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند و براساس نمایه توده بدن به دو گروه با وزن طبیعی (15 n=) و دارای اضافه وزن تقسیم شدند (13 n=). تمامی آزمودنی­ها در برنامه­ 8 هفته­ای تمرین هوازی فزاینده (شامل دویدن با شدت 40 تا 80 درصد ضربان قلب ذخیره) شرکت کردند. شاخص­های پیکرسنجی (وزن، BMI، درصد چربی بدن)، متابولیک و غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 در ابتدا و پایان برنامه­ تمرینی اندازه­گیری شد. یافته­ها: این برنامه تمرینی موجب کاهش معنی­دار درصد چربی بدن (05/0> P) و افزایش معنی­دار اکسیژن مصرفی بیشنه (05/0> P) در هر دو گروه شد. مقادیر پایه (پیش آزمون) غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 در زنان دارای اضافه وزن در مقایسه با گروه با وزن طبیعی به‌طور معنی­داری بالاتر بود (05/0> P). افزایش معنی­دار غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 پس از 8 هفته تمرین هوازی تنها در گروه زنان با وزن طبیعی مشاهده شد (05/0> P). ارتباط معنی­داری بین تغییرات غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 و تغییرات غلظت انسولین یا شاخص مقاومت به انسولین مشاهده نشد (05/0> P).  نتیجه­گیری: تمرین هوازی می­تواند عامل موثری در افزایش سطوح پلاسمایی کالیکرین-7 در زنان غیرفعال باشد. داده­های این پژوهش تائید کننده نقش کالیکرین-7 پلاسمایی در تغییرات مقاومت انسولینی نمی­باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین ورزشی هوازیfa_IR
dc.subjectکالیکرین-7 پلاسماییfa_IR
dc.subjectمقاومت به انسولینfa_IR
dc.subjectزنان دارای اضافه وزنfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر تمرین هوازی فزاینده بر غلظت پلاسمایی کالیکرین-7 و شاخص مقاومت به انسولین در زنان با وزن طبیعی و دارای اضافه وزنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده‌ تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده‌ تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده‌ تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده‌ تربیت بدنی و علوم ورزشیfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue5
dc.citation.spage357
dc.citation.epage363


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد