نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمنظمی, امیرعباسfa_IR
dc.contributor.authorرجبی, حمیدfa_IR
dc.contributor.authorقراخانلو, رضاfa_IR
dc.contributor.authorجوان, محمدfa_IR
dc.contributor.authorنوروزیان, منیژهfa_IR
dc.contributor.authorامیدفر, کبریfa_IR
dc.contributor.authorنیکویی, روح‌الهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:39:08Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:39:08Z
dc.date.available1399-08-23T16:39:08Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:39:08Z
dc.date.issued2011-03-01en_US
dc.date.issued1389-12-10fa_IR
dc.identifier.citationمنظمی, امیرعباس, رجبی, حمید, قراخانلو, رضا, جوان, محمد, نوروزیان, منیژه, امیدفر, کبری, نیکویی, روح‌اله. (1389). تاثیر تمرین استقامتی بر محتوی پروتئینی مبادله‌گر سدیم هیدروژن و کوترانسپورتر سدیم ‏بی‌کربنات در عضلات اسکلتی رت‌های دیابتی نوع 2‏. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 10(3), 251-262.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-118-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622535
dc.description.abstractمقدمه: هدف از تحقیق حاضر تعیین اثر تمرین استقامتی بر میزان محتوی پروتئینی مبادله‌گر ‏سدیم هیدروژن (1NHE ) و کوترانسپورتر سدیم بی‌کربنات (1NBC ) در غشای ‏عضلات اسکلتی رت‌های دیابتی نوع 2 بود.روش‌ها: تعداد 40 رت نژاد ویستار نر در سن 4 ‏هفتگی با میانگین وزن 8/9±7/93 گرم انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه کنترل سالم (7 سر رت) کنترل دیابتی (9 سر رت) و تمرینی دیابتی (9 سر رت) تقسیم شدند. دیابت از طریق ترکیب ‏تزریق درون صفاقی استرپتوزوتوسین و مصرف غذای پرچرب ایجاد و تمرین استقامتی ‏‏(دویدن روی نوار گردان جوندگان، شروع با min/m20 تدریجاً به  min/m30 در هفته ‏آخر) به مدت هفت هفته، بر گروه تمرینی دیابتی اعمال شد. جهت تایید مقاومت انسولین ‏از مقادیر HOMA-IR استفاده گردید. 24 ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی، رت‌ها ‏تشریح و عضله نعلی (SOL) و باز کننده طویل انگشتان (EDL) استخراج شدند. اندازه‌‏گیری انسولین پلاسما به روش ELISA، غلظت گلوکز پلاسما با روش آنزیماتیک گلوکز ‏اکسیداز و میزان محتوی پروتئینی 1NHE و1NBC  با تکنیک وسترن بلاتینگ انجام ‏گرفت و با استفاده تکنیک Scanning Densitometric نرم افزار Image j چگالی ‏باندهای 1NHE و1NBC  تعیین شد. جهت تعیین معنی‌دار بودن تفاوت متغیرها بین ‏گروه‌های تحقیق از آزمون آنوای یک راهه و آزمون تعقیبی توکی TUKEY استفاده ‏شد.یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان داد مقادیر IR INDEX-HOMA در دو گروه دیابتی نسبت ‏به گروه کنترل سالم بیشتر بود (001/0>P)، همچنین اختلاف معنی‌دار بین میزان محتوی ‏پروتینی 1NHE عضله EDL بین گروه تمرینی دیابتی و کنترل دیابتی یافت شد (05/0>P).‏ میزان محتوی پروتئینی 1NBC عضله EDL و همچنین میزان محتوی پروتئینی ‏‏1NHE و 1NBC عضله نعلی نیز در هر دو گروه دیابتی کنترل و تمرین افزایش پیدا کرد ‏اما این افزایش غیر معنی‌دار بود (05/0>P).نتیجه‌گیری:  نتایج تحقیق نشان داد که محتوی پروتئینی ‏‏1NHE و 1NBC  عضلات اسکلتی رت‌های دیابتی نوع 2 در مقایسه با گروه کنترل ‏سالم کاهش داشته است و تمرین استقامتی محتوی این ترانسپورترها را در گروه تمرینی ‏دیابتی افزایش می‌دهد. بنابر این می‌تواند سطوح این ترانسپورترها را به شرایط نرمال ‏نزدیک کند.‏fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectمبادله‌گر سدیم هیدروژنfa_IR
dc.subjectکوترانسپورتر سدیم بی‌کربناتfa_IR
dc.subjectرت‌های با دیابت نوع 2fa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر تمرین استقامتی بر محتوی پروتئینی مبادله‌گر سدیم هیدروژن و کوترانسپورتر سدیم ‏بی‌کربنات در عضلات اسکلتی رت‌های دیابتی نوع 2‏fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume10
dc.citation.issue3
dc.citation.spage251
dc.citation.epage262


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد