| dc.contributor.author | بابایی, همت اله | fa_IR |
| dc.contributor.author | فریدبد, فرنوش | fa_IR |
| dc.contributor.author | نسلی, انسیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | قربانی, مصطفی | fa_IR |
| dc.contributor.author | عظیمی, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | لاریجانی, باقر | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:39:06Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:39:06Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:39:06Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:39:06Z | |
| dc.date.issued | 2011-10-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1390-07-09 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | بابایی, همت اله, فریدبد, فرنوش, نسلی, انسیه, قربانی, مصطفی, عظیمی, فاطمه, لاریجانی, باقر. (1390). تداخلات فارماکوکینتیک بین آتورواستاتین و پیوگلیتازون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 10(4), 419-426. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-112-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622529 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، جهت کنترل هیپرگلیسمی و دیس لیپیدمی داروهای متعددی مصرف می کنند. این مطالعه جهت ارزیابی تداخلات فارماکوکینتیک بین آتورواستاتین و پیوگلیتازون انجام شد تا مشخص گردد آیا اضافه نمودن پیوگلیتازون تغییری در پارامترهای فارماکوکینتیک آتورواستاتین ایجاد خواهد کرد یا نه.روش‌ها: در این مطالعه 10 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 تحت بررسی قرار گرفتند. بیماران تحت درمان با آتورواستاتین 40 میلی گرم در روز و متفورمین 1 گرم دو بار در روز بودند که نمونه های خونی سریال جهت اندازه گیری غلظت پلاسمایی آتورواستاتین از آنان گرفته شد. یک ماه بعد از اضافه نمودن پیوگلیتازون 30 میلی‌گرم در روز، دوباره نمونه‌های خونی سریال جهت اندازه گیری غلظت پلاسمایی آتورواستاتین گرفته شد و پارامترهای فارماکوکینتیک آتورواستاتین قبل و بعد از اضافه کردن پیوگلیتازون با هم مقایسه گردید. اندازه گیری غلظت پلاسمایی آتورواستاتین به روش الکتروشیمی (ولتامتری پالسی تفاضلی) انجام شد.یافته‌ها: پیوگلیتازون میانگین AUC[0-4] آتورواستاتین را 7% (008/0=P) و میانگین Cmax آتورواستاتین را 6% (008/0=P) کاهش داد؛ اما Tmax آتورواستاتین کاهش معنا داری نداشت و میزان آن از میانه 20/3 به 30/3 ساعت رسید (317/0=P). نتیجه‌گیری: پیوگلیتازون باعث کاهش در غلظت پلاسمایی آتورواستاتین گردید. سازوکار غلظت پلاسمایی کاهش یافته آتورواستاتین، می‌تواند به علت تسریع متابولیسم آن ناشی از القا سیتوکروم CYP3A4 توسط پیوگلیتازون باشد. این کاهش غلظت کم بوده و بنابراین نیاز به تغییر دوز آتورواستاتین در صورت تجویز همزمان با پیوگلیتازون نمی‌باشد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | دیابت نوع2 | fa_IR |
| dc.subject | فارماکوکینتیک | fa_IR |
| dc.subject | آتورواستاتین | fa_IR |
| dc.subject | پیوگلیتازونCmax | fa_IR |
| dc.subject | Tmax | fa_IR |
| dc.subject | AUC | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | تداخلات فارماکوکینتیک بین آتورواستاتین و پیوگلیتازون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 10 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 419 | |
| dc.citation.epage | 426 | |
