ارتباط پلیمورفیسمهای ژن واسکولوتروپین با زخم پای دیابتی
(ندگان)پدیدآور
مهراب محسنی, مهدیهامیری, پروینسیاح پور, فروغ اعظمحسنی زنجبر, شیرینروحیپور, ناهیدحشمت, رامینلاریجانی, باقرتوکلی بزاز, جوادمحمد آملی, مهسا
نوع مدرک
Textپژوهشي
زبان مدرک
فارسیچکیده
مقدمه: پلیمورفیسمهای ژن فاکتور رشد اندوتلیال عروقی VEGF (Vascular Endothelial Growth Factor) با عوارض گوناگون از جمله نوروپاتی و رتینوپاتی دیابتی ارتباط دارد. ما در این مطالعه ارتباط بین پلیمورفیسمهای ژن VEGF و زخم پای دیابتی را بررسی نمودیم.روشها: گروه مورد مطالعه شامل بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 واجد زخم پای دیابتی (247N=) و فاقد زخم پای دیابتی (241N=)؛ گروه کنترل شامل 98 فرد سالم بود (98N=). از روش ARMS-PCR برای تعیین ژنوتیپ پلیمورفیسمهای تک نوکلئوئیدی ژن VEGF در موقعیتهای C/T 7- و C/A 2578- استفاده شد.یافتهها: فراوانی ژنوتیپ AA در بیماران واجد زخم پای دیابتی در مقایسه با افراد دیابتی فاقد زخم پای دیابتی کاهش معنیداری داشت (80/0-24/0=CI 95%، 44/0=OR، AA vs. CA+CC). همچنین کاهش معنیداری در فراوانی آلل A در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی در مقایسه با کنترلهای سالم وجود داشت (96/0-48/0 CI= 95%، 68/0OR=، 02/0P=).نتیجهگیری: به نظر میرسد که فراوانی آلل A در بیماران مبتلا به زخم پای دیابتی کمتر بود که نشان دهنده اثر حمایتی این آلل است. سازوکار احتمالی، کاهش رگزایی در بیماران فاقد این آلل میباشد.
کلید واژگان
VEGF (واسکولوتروپین)زخم پای دیابتی
پلیمورفیسم
عمومى
شماره نشریه
4تاریخ نشر
2011-10-011390-07-09
ناشر
دانشگاه علوم پزشکی تهرانشاپا
2345-40082345-4016



