نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعلیزاده, مهتابfa_IR
dc.contributor.authorفخرزاده, حسینfa_IR
dc.contributor.authorشریفی, فرشادfa_IR
dc.contributor.authorزنجری, نسیبهfa_IR
dc.contributor.authorقاسمی, سیامکfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:38:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:38:27Z
dc.date.available1399-08-23T16:38:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:38:27Z
dc.date.issued2013-11-01en_US
dc.date.issued1392-08-10fa_IR
dc.identifier.citationعلیزاده, مهتاب, فخرزاده, حسین, شریفی, فرشاد, زنجری, نسیبه, قاسمی, سیامک. (1392). بررسی مقایسه‏ای شاخص‏ها‏ی سلامت سالمندان در دوگروه سنی 64-60 و69-65 سال در شهرتهران. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 13(1), 50-61.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5092-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622438
dc.description.abstractاهداف: با توجه به اهمیت ارائه خدمات بهداشتی به سالمندان، بررسی وضعیت سلامت جسمانی و روانی افراد سالمند در کشور ضروری می‌باشد. از طرف دیگر به دلیل افزایش شمار سالمندان و نیز افزایش بیماری‌های مزمن در سنین سالمندی هزینه‌های ارائه خدمات بهداشتی نیز روبه افزایش است. از این‌ رو، مشخص کردن سن شروع سالمندی در ارایه خدمات ومراقبت‌های سالمندی نیاز به مطالعه‌ای در زمینه تفاوت دو گروه سنی 64-60 ساله و 69-65 ساله در وضعیت سلامت جسمانی و روانی دارد. روش‌ها: در این مطالعه مقطعی و توصیفی -تحلیلی 400 نفرافراد سالمند در دو گروه سنی 64 -60 ساله و 69-65 ساله ساکن مناطق شهری استان تهران در سال 1390 به روش نمونه گیری چند مرحله‌ایی انتخاب شدند. نمونه‌ها از لیست پرونده‌های برنامه سالمندان مراکز بهداشتی با رعایت پراکندگی توزیع جغرافیایی در شهر تهران با روش مصاحبه حضوری نمونه گیری شدند. روش گردآوری داده‌ها پرسشنامه ساختار یافته بوده که برگرفته از ابزارهای سنجش سلامت جسمانی (دو تست (ADL, PF و ابزارهای سلامت روانی (دو تست K6, Psychological Wellbeing) بوده است. یافته‌ها: یافته‌های مطالعه نشان داد که سالمندان دو گروه سنی 64-60 ساله و 69-65 ساله در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی (042/0 = P) و محدودیت در انجام فعالیت‌های فیزیکی با یکدیگر تفاوت معناداری داشته (020/0 = P) و با افزایش سن محدودیت در انجام فعالیت‌های فیزیکی افزایش می‌یابد. اما در شاخص‌های سلامت روانی یعنی پریشانی روانی و احساس تندرستی روانی هرچند با افزایش سن پریشانی روانی بیشتر و احساس تندرستی روانی کمتر می‌شود اما تفاوت معناداری بین دو گروه سنی وجود نداشت. البته سطوح پریشانی روانی بین دو گروه سنی متفاوت بوده است. نتیجه‌گیری: بر این اساس، ارائه خدمات تکمیلی را می‏توان از 65 سال شروع کرد و در ارائه خدمات مشاوره‌ای به تفاوت سلامت زنان و مردان توجه کرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectسالمندfa_IR
dc.subjectسن سالمندیfa_IR
dc.subjectفعالیت‌های روزمره زندگیfa_IR
dc.subjectعملکرد فیزیکیfa_IR
dc.subjectاحساس تندرستی روانیfa_IR
dc.subjectپریشانی روانیfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی مقایسه‏ای شاخص‏ها‏ی سلامت سالمندان در دوگروه سنی 64-60 و69-65 سال در شهرتهرانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue1
dc.citation.spage50
dc.citation.epage61


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد