نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorرزکش, مریمfa_IR
dc.contributor.authorفام, بیتاfa_IR
dc.contributor.authorدانشپور, مریم الساداتfa_IR
dc.contributor.authorعزیزی, فریدونfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:38:13Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:38:13Z
dc.date.available1399-08-23T16:38:13Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:38:13Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationرزکش, مریم, فام, بیتا, دانشپور, مریم السادات, عزیزی, فریدون, هدایتی, مهدی. (1392). ارتباط میزان سرمی پروتئین واکنشگر سی، هموسیستئین و اینترلوکین-6 با سندرم متابولیک. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 12(6), 564-573.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5079-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622403
dc.description.abstractمقدمه: التهاب نقش مهمی در بروز و پیشرفت آترواسکلروزیس دارد و بسیاری از مطالعات بر روی بررسی رابطه بین فاکتورهای التهابی و شدت سندرم متابولیک متمرکز بوده‌اند. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط میان برخی فاکتورهای التهابی از جمله پروتئین واکنشگر سی (hsCRP)، هموسیستئینواینترلوکین-6 با عوامل خطرساز متابولیکی در افراد مبتلا به سندرم متابولیک و افراد سالم، در نمونه‌ای از جمعیت تهرانی می‌باشد. روش‌ها: در مطالعه مقطعی حاضر، 365 نفر (134 مرد و 231 زن) بالای 19 سال جمعیت مورد مطالعه قند و لیپید تهران به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس هر یک از متغیرهای تن سنجی و بیوشیمیایی برای آنها اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: سندرم متابولیک در160 فرد (8/43%) تشخیص داده‌ شد. سطح hsCRP، هموسیستئینواینترلوکین-6در افراد مبتلا به سندرم متابولیک بیشتر از گروه نرمال بود. با افزایش تعداد اجزای سندرم متابولیک بعد از تعدیل جنس و سن، افزایش تدریجی معنی‌داری در سطحhsCRP دیده شد، به طوری که مـتوسط سـطح hsCRP برابر 27/6، 59/6 و 51/7 نانوگرم در میلی‌لیتربود. بـهترین پـیش‌بینی‌ کننده‌ hsCRP، اینترلوکین-6و هموسیستئین برای هر سه سطح در افراد مبتلا به سندرم متابولیک نسبت اندازه دور کمر به قد بود، ولی در افراد نرمال به ترتیب، نسبت اندازه دور کمر به قد، اندازه دور کمر و نسبت اندازه دور کمر به دور باسن بودند. نتیجه‌گیری: سطح hsCRP ارتباط گسترده‌ای با عوامل خطر متابولیکی دارد. به‌علاوه، نسبت اندازه دور کمر به قد پیش‌بینی-کننده‌ خوبی برای افزایش سطوحhsCRP ، هموسیستئین و اینترلوکین-6 مرتبط با سندرم متابولیک می‌باشد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectپروتئین واکنشگر سیfa_IR
dc.subjectاینترلوکین-6fa_IR
dc.subjectهموسیستئینfa_IR
dc.subjectسندرم متابولیکfa_IR
dc.subjectمطالعه قند و لیپید تهرانfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleارتباط میزان سرمی پروتئین واکنشگر سی، هموسیستئین و اینترلوکین-6 با سندرم متابولیکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلولی و مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلولی و مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلولی و مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلولی و مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات سلولی و مولکولی غدد درون ریز، پژوهشکده علوم غدد درون ریز، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue6
dc.citation.spage564
dc.citation.epage573


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد