نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorصمدیان, زهراfa_IR
dc.contributor.authorتوفیقی, اصغرfa_IR
dc.contributor.authorمهدی زاده, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:38:11Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:38:11Z
dc.date.available1399-08-23T16:38:11Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:38:11Z
dc.date.issued2013-09-01en_US
dc.date.issued1392-06-10fa_IR
dc.identifier.citationصمدیان, زهرا, توفیقی, اصغر, مهدی زاده, علیرضا. (1392). اثر 12 هفته تمرینات ترکیبی ( هوازی- مقاومتی) بر سطوح سرمی رزیستین و شاخص‌های گلیسمی در زنان یائسه چاق مبتلا به دیابت نوع دو. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 12(6), 524-533.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5074-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622399
dc.description.abstractمقدمه: بافت چربی به عنوان یک بافت اندوکرین فعال، آدیپوسایتوکاین‌های موثر در مقاومت به انسولین، نظیر رزیستین را ترشح می‌کند. از آنجا که اثر تمرینات مختلف ورزشی بر سطوح این آدیپوسایتوکاین، نامشخص است، هدف تحقیق حاضر، بررسی اثر 12 هفته تمرین ورزشی ترکیبی بر سطوح سرمی رزیستین و شاخص‌های گلیسمی در زنان یائسه چاق مبتلا به دیابت نوع دو بود. روش‌ها: 40 زن مبتلا به دیابت نوع دو به صورت در دسترس و به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی(20نفر) و کنترل(20 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی، تمرین ترکیبی به مدت 12 هفته، 3 جلسه در هفته (2جلسه تمرین هوازی به مدت 20-50 دقیقه با شدت 70-50 % حداکثر ضربان قلب و یک جلسه تمرین مقاومتی در 3 ست 10 تکراری با شدت 60- 40 %یک تکرار بیشینه) را طوری انجام دادند که هر دو هفته یک بار نسبت تعداد جلسات مربوط به هر دو نوع تمرین تغییر می‌کرد. گروه کنترل در هیچ‌گونه برنامه ورزشی شرکت نکرد. نمونه‌های خونی جهت تعیین سطوح رزیستین، انسولین، هموگلوبین گلیکوزیله و گلوکز در مراحل پیش و پس آزمون جمع‌آوری شدند. تحلیل آماری نتایج با نرم افزار spss نسخه 21 انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که 12 هفته تمرین ترکیبی موجب کاهش وزن، نمایه توده بدنی، درصد چربی بدن، سطوح گلوکز، هموگلوبین گلیکوزیله و مقاومت انسولینی شد(05/0≥P )در حالیکه سطوح رزیستین و انسولین تغییر معنی‌داری نکرد(05/0P≥). نتیجه‌گیری: تمرین ورزشی ترکیبی با وجود عدم تغییر سطوح رزیستین می‌تواند اثرات مضاعف ناشی از سازوکار‌های جبرانی تمرین‌های هوازی و مقاومتی در بهبود شاخص‌های گلیسمی را اعمال کند.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectرزیستینfa_IR
dc.subjectتمرین ترکیبیfa_IR
dc.subjectشاخص گلیسمیfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleاثر 12 هفته تمرینات ترکیبی ( هوازی- مقاومتی) بر سطوح سرمی رزیستین و شاخص‌های گلیسمی در زنان یائسه چاق مبتلا به دیابت نوع دوfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentکارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار فیزیولوژی ورزشی دانشکده تربیت بدنی دانشگاه ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentفوق تخصص غدد و متابولیسم، استادیار دانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume12
dc.citation.issue6
dc.citation.spage524
dc.citation.epage533


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد