نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحسین نژاد, آرشfa_IR
dc.contributor.authorمیرزایی, خدیجهfa_IR
dc.contributor.authorحسین زاده, محمدجوادfa_IR
dc.contributor.authorجعفری, نازیلاfa_IR
dc.contributor.authorنجم افشار, اعظمfa_IR
dc.contributor.authorرحمانی, مظاهرfa_IR
dc.contributor.authorلاریجانی, باقرfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:38:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:38:04Z
dc.date.available1399-08-23T16:38:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:38:04Z
dc.date.issued2009-03-01en_US
dc.date.issued1387-12-11fa_IR
dc.identifier.citationحسین نژاد, آرش, میرزایی, خدیجه, حسین زاده, محمدجواد, جعفری, نازیلا, نجم افشار, اعظم, رحمانی, مظاهر, لاریجانی, باقر. (1387). تاثیر ژنوتیپ ویسفاتین بر میزان نیاز به داروهای خوراکی کنترل کننده قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 8(3), 227-236.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-225-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622382
dc.description.abstractمقدمه : بیماری دیابت نوع 2 با افزایش ابتلا به سایر بیماری‌های مزمن و نیز افزایش میزان مرگ و میر مرتبط است. درمان این بیماری با داروهای خوراکی آنتی دیابتیک ، تحت تاثیر تفاوت های فردی در پاسخ های فارماکوکینتیک و بالینی است.  از جمله عوامل مهم مرتبط با تفاوت های فردی نقش عوامل ژنتیکی در زیست دسترسی ،انتقال ، متابولیسم و عملکرد داروست. هدف از این مطالعه بررسی نقش پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (rs2110385) ژن ویسفاتین بر میزان نیاز به داروهای خوراکی کنترل کننده قند خون در حفظ هموستاز گلوکز در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 بود. روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی، 94 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مورد بررسی قرار گرفتند. تست های آزمایشگاهی شامل FBS ، G2h ، HbA1C، سطح  سرمی ویسفاتین ، انسولین و آدیپونکتین بود. شاخص های مقاومت به انسولین (HOMA) و حساسیت به انسولین (QUICKI) محاسبه شد. ژنوتیپ پلی مورفیسم مورد مطالعه با استفاده از روش  PCR-RFLP انجام گردید. یافته‌ها: بین سطوح  FBS،G2h ،HbA1C ،غلظت انسولین ناشتا، شاخص های HOMA و QUICKI و نیز دوز مصرف متفورمین در میان انواع ژنوتیپ اختلاف معناداری یافت نشد. مقدار دوز مصرفی داروی گلیبن کلامید برای حفظ هموستاز گلوکز در سطوح یکسان ، در ژنوتیپ GG نسب به سایر ژنوتیپ‌ها به طور معناداری کمتر بود. حال آنکه اختلاف معناداری در مورد دوز مصرفی متفورمین در میان ژنوتیپ‌ها مشاهده نشد. نتیجه گیری : از آنجایی که گلیبن کلامید در دسته داروهای ترشح کننده انسولین طبقه بندی می شود، به نظر می رسد واریانت‌های ژن ویسفاتین تنظیم کننده ترشح انسولین باشند. پیشنهاد می‌شود در مطالعات آینده تاثیر پلی مورفیسم واقع در پروموتر ژن ویسفاتین ،روی بیان آن مورد ارزیابی قرار گیرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectژنوتیپ ویسفاتینfa_IR
dc.subjectداروهای خوراکی آنتی دیابتیکfa_IR
dc.subjectشاخص HOMAfa_IR
dc.subjectشاخص QUICKIfa_IR
dc.subjectدیابت نوع2fa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleتاثیر ژنوتیپ ویسفاتین بر میزان نیاز به داروهای خوراکی کنترل کننده قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue3
dc.citation.spage227
dc.citation.epage236


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد