نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorموسوی نژاد, میرحجتfa_IR
dc.contributor.authorمتین همایی, حسنfa_IR
dc.contributor.authorآذربایجانی, محمدعلیfa_IR
dc.contributor.authorگروه - فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران, مقصودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T16:37:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T16:37:54Z
dc.date.available1399-08-23T16:37:53Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T16:37:54Z
dc.date.issued2016-07-01en_US
dc.date.issued1395-04-11fa_IR
dc.identifier.citationموسوی نژاد, میرحجت, متین همایی, حسن, آذربایجانی, محمدعلی, گروه - فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران, مقصود. (1395). تاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن mir-126 و تراکم مویرگی بافت قلبی در رت‌های نر دیابتی. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 15(6), 339-350.fa_IR
dc.identifier.issn‪2345-4008
dc.identifier.issn‪2345-4016
dc.identifier.urihttp://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5463-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622358
dc.description.abstractمقدمه: تمرین‌های ورزشی به‌عنوان جزء سودمند برنامه‌ی درمانی مبتلایان به دیابت معرفی شده است. فرآیند آنژیوژنز در افراد دیابتی، می‌تواند با فعالیت‌های ورزشی تحت تأثیر قرار بگیرد. هدف ما در این پژوهش، تعیین تأثیر تمرین هوازی بر بیان mir-126 و تراکم مویرگی بافت قلبی در رت‌های نر دیابتی بود. روش‌ها: تعداد 20 سر رت نژاد ویستار با میانگین وزنی 85/10± 9/191 گرم، تصادفی به دو گروه کنترل دیابتی (10n=)، و تمرینی دیابتی (10n=) تقسیم و گروه‌ها براساس وزن همسان‌سازی شدند. دیابت از طریق ترکیب مصرف غذای پُرچرب و تزریق استرپتوزوتوسین ایجاد شد. برنامه‌ی تمرینی شامل 8 هفته تمرین هوازی با شدت متوسط بر روی نوارگردان بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، و پس از ناشتایی شبانه نمونه‌گیری بافت قلبی به‌عمل آمد. بیان ژن mir-126 با استفاده از روش Real Time PCR انجام شد. جهت اندازه‌گیری دانسیته مویرگی عضله‌ی قلبی از روش ایمونوهیستوشیمی (فعالیت آلکالین فسفاتاز) استفاده شد. برای مقایسه‌ی اختلاف میانگین‌ها از آزمون تی مستقل استفاده گردید و سطح معنی داری آزمون ها 05/0 P < در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج آزمون تی مستقل نشان داد، اجرای 8 هفته تمرین هوازی موجب افزایش معنی‌دار بیان mir-126 (001/0 =P) و تراکم مویرگی (018/0 =P) بافت قلبی در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه‌ی حاضر که نشان دهنده‌ی توسعه‌ی آنژیوژنز توسط تمرین هوازی در شرایط دیابتی می‌باشد، می‌توان بیان کرد تمرین هوازی به‌عنوان یک درمان غیردارویی برای بهبود خون رسانی قلب می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دیابت و متابولیسم ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Diabetes and Lipid Disordersen_US
dc.subjectتمرین هوازیfa_IR
dc.subjectتراکم مویرگیfa_IR
dc.subjectدیابت نوع دوfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتاثیر هشت هفته تمرین هوازی بر بیان ژن mir-126 و تراکم مویرگی بافت قلبی در رت‌های نر دیابتیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentگروه - فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه - فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه - فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه - فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهرانfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue6
dc.citation.spage339
dc.citation.epage350


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد