| dc.contributor.author | غفاری, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | فرامرزی, محمد | fa_IR |
| dc.contributor.author | بنی‌طالبی, ابراهیم | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T16:37:53Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T16:37:53Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T16:37:53Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T16:37:53Z | |
| dc.date.issued | 2018-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1397-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | غفاری, مهدی, فرامرزی, محمد, بنی‌طالبی, ابراهیم. (1397). مقایسه‌ی دو شدت متفاوت تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری‌لیپین 3 عضله‌ی اسکلتی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین. مجله دیابت و متابولیسم ایران, 17(4), 198-205. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2345-4008 | |
| dc.identifier.issn | 2345-4016 | |
| dc.identifier.uri | http://ijdld.tums.ac.ir/article-1-5768-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/622356 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: اختلال متابولیسم لیپیدهای درون عضلانی در ایجاد مقاومت به انسولین و دیابت نقش مهمی ایفا می‌کنند. پری‌لیپین 3 از جمله پروتئین‌های مهم خانواده‌ی پری لیپین در تنظیم لیپولیز و ذخیره‌ی آن در سلول‌های عضلانی است. لذا هدف از این مطالعه مقایسه دو شدت متفاوت تمرین استقامتی (کم شدت و شدت بالا) بر بیان پروتئین پری‌لیپین 3 عضله‌ی اسکلتی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین است.
روش‌ها: تعداد 24 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به‌صورت تصادفی ساده به سه گروه (تمرین استقامتی کم شدت ، تمرین استقامتی با شدت بالا و کنترل) تقسیم شدند. تمرین استقامتی به مدت هشت هفته و شدت تمرین در گروه کم‌شدت 60 درصد Vo2max ، شدت بالا ۸5 درصد Vo2max بود و گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. بیان نسبی پروتئین پری‌لیپین 3 با تکنیک وسترن بلات انجام شد. جهت تعیین معنی‌دار بودن تفاوت بین متغیرها از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج مقایسه بین گروهی، اختلاف معنی‌داری بین سه گروه در متغیرهای پری‌لیپین 3 نشان داد (012/0=P). نتایج آزمون تعقیبی بیانگر افزایش معنی‌دار بیان پروتئین پری‌لیپین3 در تمرینات شدید استقامتی نسبت به گروه کنترل دیابتی بود (009/0=P)، اما تفاوت معنی‌داری در میزان پری‌لیپین 3 در گروه تمرین کم شدت استقامتی نسبت به گروه کنترل وجود نداشت (442/0P=). نتایج مقایسه بین گروهی، اختلاف معنی‌داری بین سه گروه در سطوح سرومی گلوکز و انسولین نشان داد (به ترتیب 0001/0=p و 0003/0= P).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می‌توان به تأثیر تمرینات استقامتی با شدت بالا بر افزایش بیان پری‌لیپین3 در نمونه‌های دیابتی اشاره کرد. | fa_IR |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله دیابت و متابولیسم ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Diabetes and Lipid Disorders | en_US |
| dc.subject | دیابت | fa_IR |
| dc.subject | پری‌لیپین3 | fa_IR |
| dc.subject | تمرین استقامتی | fa_IR |
| dc.subject | مقاومت به انسولین | fa_IR |
| dc.title | مقایسه‌ی دو شدت متفاوت تمرین استقامتی بر بیان پروتئین پری‌لیپین 3 عضله‌ی اسکلتی، سطوح سرمی گلوکز و انسولین موش صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.contributor.department | گروه علوم ورزشی دانشگاه شهرکرد | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه علوم ورزشی دانشگاه شهرکرد | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه علوم ورزشی دانشگاه شهرکرد | fa_IR |
| dc.citation.volume | 17 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 198 | |
| dc.citation.epage | 205 | |
