تاثیر فعالیت مقاومتی دایره‌ای بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان با اضافه وزن

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت مقاومتی دایره‌ای بر سوخت و ساز چربی و کربوهیدرات طی فعالیت استقامتی در مردان دارای اضافه ‌وزن بود. مواد و روش‌ها: 10 مرد دارای اضافه ‌‌وزن با میانگین سنی 8/4±8/28 سال، نمایه‌ی توده‌ی ‌بدن 4/1±2/28 کیلوگرم بر‌ متر مربع‌ و بیشینه اکسیژن مصرفی ‌7/3±3/23 میلی‌لیتر بر کیلوگرم در دقیقه، 2 جلسه فعالیت را انجام دادند: 1) فعالیت استقامتی ‌(E)، 2) فعالیت مقاومتی دایره‌ای و به دنبال آن فعالیت استقامتی‌ (RE). فعالیت مقاومتی دایره‌ای شامل 6 ایستگاه، 3‌ نوبت با شدت 50% یک تکرار بیشینه ‌(1-RM) به مدت 21‌ دقیقه فعالیت، و استقامتی شامل 30 دقیقه با شدت 60% بیشینه اکسیژن مصرفی روی دوچرخه کارسنج بود. گازهای تنفسی در شرایط استراحت، قبل و طی فعالیت استقامتی برای محاسبه‌ی اکسیداسیون چربی و کربوهیدرات جمع‌آوری شد. نمونه‌های خون سیاهرگی در شرایط استراحت، قبل و بلافاصله بعد از فعالیت استقامتی گرفته شد، و برای تحلیل گلوکز، انسولین، مالونیل کوآنزیم A، اسید چرب آزاد و گلیسرول مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: غلظت گلیسرول پلاسما طی فعالیت استقامتی در جلسه‌ی RE 53%، و در جلسه‌ی E 46% نسبت به حالت استراحت افزایش پیدا کرد (001/0P<). غلظت گلوکز پلاسما قبل از فعالیت استقامتی در جلسه‌ی RE بیشتر از جلسه‌ی E بود (001/0P<). در جلسه‌ی RE، اگرچه اکسیداسیون چربی طی 30 دقیقه فعالیت استقامتی (ارزش میانگین) بیشتر از جلسه‌ی E بود، اما اختلاف معنی‌داری بین 2 جلسه وجود نداشت (05/0P>). هم‌چنین، اختلاف معنی‌داری در فاکتورهای اسید‌چرب آزاد، انسولین، مالونیل کوآنزیم ‌A و اکسیداسیون کربوهیدرات بین 2 جلسه مشاهده نشد (05/0P>). نتیجه‌گیری: فعالیت مقاومتی دایره‌ای در مردان دارای اضافه ‌وزن، موجب افزایش لیپولیز طی فعالیت استقامتی می‌گردد.