| dc.contributor.author | کریم بیکی, راضیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | صفوی, مرتضی | fa_IR |
| dc.contributor.author | فیضی, آوات | fa_IR |
| dc.contributor.author | عباسی, بهنود | fa_IR |
| dc.contributor.author | نیک پور, مجتبی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T15:35:00Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T15:35:00Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T15:35:00Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T15:35:00Z | |
| dc.date.issued | 2016-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-09-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | کریم بیکی, راضیه, صفوی, مرتضی, فیضی, آوات, عباسی, بهنود, نیک پور, مجتبی. (1395). بررسی ارتباط امتیاز تنوع غذایی و چاقی در بزرگسالان تهرانی: یک مطالعه مورد- شاهدی. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 18(4), 260-269. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1683-4844 | |
| dc.identifier.issn | 1683-5476 | |
| dc.identifier.uri | http://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-2094-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/621202 | |
| dc.description.abstract | مقدمه: هدف از مطالعه‌ی حاضر، مقایسه‌ی امتیاز تنوع غذایی DDS)) در میان بزرگسالان تهرانی چاق، دارای اضافه وزن و وزن طبیعی بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه‌ی مورد-شاهدی، روی 200 مورد (100 بزرگسال چاق و 100 بزرگسال دارای اضافه وزن) و 300 شاهد (بالای 18 سال نرمال که از لحاظ وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی همسان سازی شده بودند) تهرانی انجام گرفت. پرسش‌نامه‌ی نیمه کمی بسامد خوراک (FFQ) 168 قلمی، پرسش‌نامه‌ی ساده‌ی خود ایفای فعالیت بدنی و پرسش‌نامه دموگرافیک توسط شرکت‌کنندگان پر شدند. DDS با استفاده از روش کانت و همکارانش و براساس امتیازدهی به پنج گروه هرم راهنمای غذایی وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) محاسبه شد. اندازه‌گیری‌های تن سنجی، از قبیل قد، وزن، دور کمر و دور باسن انجام شد و نمایه‌ی توده‌ی بدنی (BMI) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) محاسبه شد. یافته‌ها: میانگین DDS شرکت‌کنندگان چاق (32/1±65/5) بیشتر از شرکت‌کنندگان دارای اضافه وزن (23/1±23/5) و نیز شرکت‌کنندگان دارای اضافه وزن بیشتر از شرکت‌کنندگان دارای وزن طبیعی (42/1±97/4) بود (001/0P<). شانس چاقی با افزایش یک واحد از DDS افزایش یافت (74/1-22/1CI: 95%;46/1OR:) که پس از تعدیل برای سن، جنس، وضعیت تأهل، استعمال دخانیات، وضعیت اجتماعی- اقتصادی، فعالیت بدنی و انرژی دریافتی اندکی ضعیف‌تر شد (68/1-07/1CI: 95%;34/1OR:). نتیجه‌گیری: رابطه مثبت و معنی‌داری بین DDS و چاقی در بزرگسالان تهرانی وجود دارد. بنابراین، توصیه برای افزایش تنوع غذایی به منظور بهبود سلامت در بزرگسالان نیاز به بررسی دقیق‌تری دارد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 387 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Iranian Journal of Endocrinology and Metabolism | en_US |
| dc.subject | امتیاز تنوع غذایی | fa_IR |
| dc.subject | چاقی | fa_IR |
| dc.subject | اضافه وزن | fa_IR |
| dc.subject | مطالعات مورد-شاهدی | fa_IR |
| dc.subject | تغذيه | fa_IR |
| dc.title | بررسی ارتباط امتیاز تنوع غذایی و چاقی در بزرگسالان تهرانی: یک مطالعه مورد- شاهدی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی اصفهان | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه درمان چاقی باراکا | fa_IR |
| dc.citation.volume | 18 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 260 | |
| dc.citation.epage | 269 | |
