نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعبدالصمدی, حمید رضاfa_IR
dc.contributor.authorمرتضوی, حامدfa_IR
dc.contributor.authorگودرزی, محمد تقیfa_IR
dc.contributor.authorاحمدی متمایل, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorرحمانی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorمقیم بیگی, عباسfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:33:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:33:33Z
dc.date.available1399-08-23T15:33:33Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:33:33Z
dc.date.issued2012-07-01en_US
dc.date.issued1391-04-11fa_IR
dc.identifier.citationعبدالصمدی, حمید رضا, مرتضوی, حامد, گودرزی, محمد تقی, احمدی متمایل, فاطمه, رحمانی, محمود, مقیم بیگی, عباس. (1391). بررسی آنتی‌اکسیدان‌های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 14(2), 156-162.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-1303-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/621072
dc.description.abstractمقدمه: افزایش استرس اکسیداتیو به ‌عنوان یکی از عوامل دخالت کننده در ایجاد دیابت و عوارض آن محسوب  می‌گردد. دیابت با افزایش تولید رادیکال‌های آزاد یا اختلال دفاع آنتی‌اکسیدان همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی  مقایسه‌ی آنتی‌اکسیدان‌های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک با افراد سالم بود تا بتوان از بزاق به عنوان نمونه‌ی غیر تهاجمی و ساده به عنوان جایگزین نمونه‌ی خون استفاده نمود. مواد و روش‌ها: در پژوهش مورد ـ شاهدی حاضر، از 20 بیمار مبتلا به دیابت وابسته به انسولین و20 فرد سالم (12 زن و 8 مرد) در محدوده‌ی سنی40-30 سال، 3-2 میلی‌لیتر بزاق به روش نوازش جمع‌آوری شد. فعالیت آنزیم سوپراکسید دسموتاز، پراکسیداز و اسیداوریک در بزاق هر دو گروه توسط کیت‌های شرکت رندوکس وسانتینل اندازه‌گیری گردید. آنالیز آماری با استفاده از آزمون آماری تی و نرم‌افزار SPSS صورت گرفت و 05/0>P به عنوان سطح معنی‌دار درنظر گرفته شد. یافته‌ها :متوسط مقدار SOD در بیماران مبتلا به دیابت U/ml 75/8 ±74/8 و در گروه سالم U/ml 95/17± 04/7 واحد در میلی‌لیتر بود که از لحاظ آماری معنی‌دار بود . ولی در مقادیر پرواکسیداز و اسیداوریک تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. ارتباط مثبتی بین مقادیرSOD، پرواکسیداز و اسیداوریک با HbA1c وجود داشت که به ترتیب شامل 105/0، 291/0 و 003/0=P، 374/0، 249/0 و 629/0=r بود. هم‌چنین اختلاف معنی‌داری بین مقادیرSOD  و  HbA1c مشاهده گردید (003/0=P). نتیجه‌گیری: در پژوهش حاضر مقادیر برخی از آنتی‌اکسیدان‌های بزاقی در بیماران مبتلا به دیابت از افراد با قند خون طبیعی بیشتر بود، و ممکن است با شدت بیماری و کنترل آن رابطه داشته باشد، ولی برای اثبات این فرضیه بررسی‌های بیشتری مورد نیاز است.fa_IR
dc.format.extent288
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectدیابت قندیfa_IR
dc.subjectبزاقfa_IR
dc.subjectآنتی‌اکسیدان‌هاfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی آنتی‌اکسیدان‌های بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع یکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی همدانfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue2
dc.citation.spage156
dc.citation.epage162


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد