نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorدکتر ناصر ابراهیمی دریانیfa_IR
dc.contributor.authorدکتر عاطفه فخاریانfa_IR
dc.contributor.authorدکتر منوچهر نخجوانیfa_IR
dc.contributor.authorدکتر شهرام میرمؤمنfa_IR
dc.contributor.authorدکتر حسین بهرامیfa_IR
dc.contributor.authorدکتر بابک حق‌پناهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:33:16Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:33:16Z
dc.date.available1399-08-23T15:33:16Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:33:16Z
dc.date.issued2002-12-01en_US
dc.date.issued1381-09-10fa_IR
dc.identifier.citationدکتر ناصر ابراهیمی دریانی, دکتر عاطفه فخاریان, دکتر منوچهر نخجوانی, دکتر شهرام میرمؤمن, دکتر حسین بهرامی, دکتر بابک حق‌پناه. (1381). بررسی فراوانی آنتی‌بادی‌های آنتی‌گلیادین و آنتی‌اندومیزیال در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 4(4), 225-228.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-208-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/621046
dc.description.abstractمقدمه: مطالعات فراوانی بر شیوع بیماری سلیاک و افزایش سطح سرمی آنتی‌بادی‌های آنتی‌گلیادین (AGA) و آنتی‌اندومیزیال (AEA) در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مقایسه با جمعیت عادی دلالت دارد، لذا غربالگری بیماری سلیاک در بیماران دیابت نوع 1 توصیه شده است و تعیین توأم AGA و AEA به عنوان آزمون‌ انتخابی معرفی شده ‌است. مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مورد ـ شاهدی و آینده‌نگر در سال‌های 80-1379 در بیمارستان امام خمینی انجام گرفته است. 80 بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 که به طور متوالی به درمانگاه غدد بیمارستان امام خمینی مراجعه کرده بودند، به عنوان گروه مورد و 80 بیمار غیردیابتی مراجعه‌کننده به درمانگاه داخلی همین مرکز که از نظر سن و جنس با گروه مورد تطبیق داده شده بودند، به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. سطح AGA-IgA و AEA-IgA خون بیماران اندازه‌گیری شد و از بیمارانی که سطح AGA-IgA یا AEA-IgAِ در آنها بالا بود، بیوپسی دئودنوم گرفته شد. یافته‌ها: از میان 80 بیمار گروه شاهد AGA و AEA در هیچ کدام مثبت نشد. در حالی که در 3 نفر از 80 بیمار دیابتی (8/3%) هم AGA و هم AEA مثبت بود. برای سه بیماری که AGA و AEA مثبت داشتند، بیوپسی دئودنوم انجام شد و دو نفر آتروفی ویلوس به نفع بیماری سلیاک داشتند. نتیجه‌گیری: شیوع بیماری سلیاک در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در مطالعه ما نیز مشابه سایر مطالعات است و از این رو، غربالگری با آزمون‌های AGA و AEA در یک سال بعد از تشخیص دیابت نوع یک توصیه می‌گردد.fa_IR
dc.format.extent252
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectبیماری سلیاکfa_IR
dc.subjectدیابت نوع 1fa_IR
dc.subjectAGAfa_IR
dc.subjectAEAfa_IR
dc.subjectبیوپسی دئودنومfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleبررسی فراوانی آنتی‌بادی‌های آنتی‌گلیادین و آنتی‌اندومیزیال در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 1fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume4
dc.citation.issue4
dc.citation.spage225
dc.citation.epage228


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد