یافتن نقطه جدا کننده در سونوگرافی کمی پاشنه پا در مقایسه با دستگاهDXA جهت جدا کردن زنان یائسه پوک استخوان از زنان یائسه سالم

Abstract

مقدمه: پوکی استخوان شایع‌ترین بیماری متابولیک استخوان است که با کاهش توده استخوانی همراه است. روش DXA تکنیک انتخابی برای اندازهگیری BMD است. گرانی، غیرقابل حمل بودن و استفاده از اشعه یونیزان از معایب این روش می‌باشند. امروزه روش QUS، به علت غیر تهاجمی، ارزان، قابل حمل بودن و عدم استفاده از اشعه یونیزان به عنوان یک تکنیک جدید درتشخیص و غربالگری پوکی استخوان مطرح است. مطالعات متعدد نشان داده است که مقادیر به دست آمده QUS خطر شکستگی لگن را در زنان مسن به میزان قابل توجهی پیش‌بینی می‌کند. این مطالعه جهت یافتن یک آستانه مناسب برای تشخیص پوکی استخوان انجام شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 420 زن یائسه مورد سنجش تراکم استخوان به روش DXAو QUS قرار گرفتند. سپس مقادیر درجه (T score) T برای هر دو دستگاه در هر فرد به دست آمد و میزان ارتباط بین دو مقدار درجه T محاسبه شده توسط دو تکنیک با هم مقایسه شد. یافته‌ها: میزان ارتباط مقادیرT Score اندازه‌گیری شده توسط QUS با درجه T در مهره‌های کمر 31/0 و برای قسمت ابتدای فمور حدوداً 5/0 بود. با هدف استفاده از این دستگاه جهت بیماریابی، عدد 1- به عنوان یک نقطه جدا کننده پیشنهادی برای سونوگرافی کمی پاشنه پا معرفی شد. نتیجه‌گیری: معرفی نقاط جدا کننده مناسب برای دستگاه‌های سونوگرافی کمی از انجام اندازه‌گیری‌های غیرضروری به روش DXA کاسته، امکان بررسی بیماران را جهت بیماریابی فراهم می‌نماید.