نقش گیرندههای D2 هسته شکمی ـ میانی هیپوتالاموس در ترشح هورمون‌های جنسی و پرولاکتین در موشهای صحرایی نر

Abstract

مقدمه: هسته شکمی ـ میانی هیپوتالاموس (VMN) یکی از نواحی مهم در تنظیم ترشح هورمون‌های جنسی است. در این مطالعه، نقش تنظیمی گیرنده‌های D2 هسته شکمی ـ میانی هیپوتالاموس (VMN) بر ترشحات هورمون‌های جنسی و پرولاکتین مدنظر است. مواد و روش‌ها: برای این منظور 35 سر موش صحرایی نر بالغ در محدوده وزنی g320-280 انتخاب شدند و به صورت دو طرفه در VMN کانوله شدند. پس از دوره بهبود، حیوانات به پنج گروه به شرح زیر تقسیم شدند: sul (8 میکروگرم سولپیراید در VMN تزریق شد(، sham-s (حلال تزریق شد)، Bromo (25میکروگرم بروموکریپتین تزریق شد)، sham-b (حلال بروموکریپتین تزریق شد) sul+Bromo (سولپیراید (آنتاگونیست) + بروموکریپتین (آگونیست) تزریق شد). داروها به صورت روزانه به حجم نیم میکرولیتر در دقیقه و در زمان یک دقیقه طی یک دوره هفت روزه تزریق شدند. بعد از آخرین تزریق سر حیوانات قطع و نمونه خونی گرداوری شد. سطح سرمی هورمون‌های جنسی و پرولاکتین به روش RIA سنجیده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که سولپیراید یا بروموکریپتین سطح سرمی پرولاکتین، استرادیول و تستوسترون را تغییری ندادند اما سولپیراید سطح سرمی پروژسترون را افزایش و نسبت استرادیول به پروژسترون را کاهش داد و بروموکریپتین اثرات معکوسی داشت. نتیجه‌گیری: گیرنده‌های D‏2، VMN در تنظیم ترشح هورمون‌های جنسی نقش دارند.