نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمهین مؤمن‌زادهfa_IR
dc.contributor.authorدکتر مسعود امینیfa_IR
dc.contributor.authorدکتر اشرف امین‌الرعایاfa_IR
dc.contributor.authorدکتر سیلوا هوسپیانfa_IR
dc.contributor.authorدکتر ساسان حقیقیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:31:34Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:31:34Z
dc.date.available1399-08-23T15:31:34Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:31:34Z
dc.date.issued2004-12-01en_US
dc.date.issued1383-09-11fa_IR
dc.identifier.citationمهین مؤمن‌زاده, دکتر مسعود امینی, دکتر اشرف امین‌الرعایا, دکتر سیلوا هوسپیان, دکتر ساسان حقیقی. (1383). بررسی مقایسهای شیوع اتوآنتی‌بادی‌های آنتیتیروپراکسیداز (TPOAb)و آنتیتیروگلوبولین (Tg-Ab) در زنان سالم و مبتلا به هیپوتیروئیدی، هیپرتیروئیدی و گواتر ساده. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 6(4), 283-289.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-294-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620900
dc.description.abstractمقدمه: با توجه به شیوع بیشتر بیماری‌های اتوایمیون تیروئید در مناطق با ید کافی و شناخته شدن ایران به عنوان کشور عاری از کمبود ید، در این مطالعه وضعیت اتوآنتی‌بادی‌های تیروپراکسیداز (TPOAb) و آنتی‌تیروگلوبولین (TgAb) در زنان سالم و مبتلا به هیپوتیروئیدی، هیپرتیروئیدی و گواتر ساده بررسی شده است. مواد و روش‌ها: 1019 زن 20 تا 50 ساله در چهار گروه سالم (130=N) و بیماران با هیپوتیروئیدی (379= N) هیپرتیروئیدی (195=N) و گواتر ساده (315=N) انتخاب شدند و مقدار T4، T3، TSH (به روش رادیوایمیونواسی) و TPOAb و TgAb (به روش ELISA) در آنها اندازه‌گیری گردید. سپس نتایج به کمک آزمون‌های مربع کای، ANOVA و آزمون t آنالیز شد. یافته‌ها: به ترتیب 7/67%، 5/45%، 5/35% و 4/17% زنان سالم، بیماران با گواتر ساده، هیپوتیروئیدی و هیپرتیروئیدی فاقد اتوآنتی‌بادی بودند (000001/0=p). اختلاف بین موارد مثبت TPOAb بین 4 گروه معنی‌دار (00001/0=p) و درصد موارد مثبت TPOAb در هیپرتیروئیدها بیشتر بود. درصد موارد مثبت TgAb و هر دو آنتی‌بادی در چهار گروه اختلاف معنی‌داری نداشت. اختلاف میانگین غلظت TPOAb و TgAb در چهار گروه معنی‌دار بود (00001/0‍=p). در افراد با هیپوتیروئیدی و گواتر ساده با افزایش سن درصد موارد مثبت اتوآنتی‌بادی‌ها افزایش معنی‌دار داشت (0001/0p<). نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش معنی‌دار TPOAb در گروه بیماران نسبت به افراد سالم، نقش پاتولوژیک این اتوآنتی‌بادی در بیماری‌های اتوایمیون و همچنین غیراتوایمیون تیروئید مشخص می‌شود، هرچند نمی‌توان از نقشAb ، Tg نیز چشم‌پوشی نمود.fa_IR
dc.format.extent362
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectاتو آنتی‌بادیfa_IR
dc.subjectآنتی تیروپراکسیدازfa_IR
dc.subjectآنتی‌تیروگلوبولینfa_IR
dc.subjectگواتر سادهfa_IR
dc.subjectهیپوتیروئیدیfa_IR
dc.subjectهیپرتیروئیدیfa_IR
dc.subjectغدد درون‌ریزfa_IR
dc.titleبررسی مقایسهای شیوع اتوآنتی‌بادی‌های آنتیتیروپراکسیداز (TPOAb)و آنتیتیروگلوبولین (Tg-Ab) در زنان سالم و مبتلا به هیپوتیروئیدی، هیپرتیروئیدی و گواتر سادهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue4
dc.citation.spage283
dc.citation.epage289


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد