نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorقنبری نیاکی, عباسfa_IR
dc.contributor.authorفتحی, رزیتاfa_IR
dc.contributor.authorرمرودی, صغریfa_IR
dc.contributor.authorهدایتی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T15:31:09Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T15:31:09Z
dc.date.available1399-08-23T15:31:09Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T15:31:09Z
dc.date.issued2011-09-01en_US
dc.date.issued1390-06-10fa_IR
dc.identifier.citationقنبری نیاکی, عباس, فتحی, رزیتا, رمرودی, صغری, هدایتی, مهدی. (1390). اثر 8 هفته تمرین استقامتی با دو مدت زمان مختلف، بر سطح استراحتی گرلین متصل به HDL پلاسمایی در موش‌های صحرایی نر. مجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايران, 13(3), 309-314.fa_IR
dc.identifier.issn1683-4844
dc.identifier.issn1683-5476
dc.identifier.urihttp://ijem.sbmu.ac.ir/article-1-872-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/620864
dc.description.abstractمقدمه: پپتید گرلین به طور عمده از معده ترشح می‌شود و در تحریک اشتها، و هم‌چنین کنترل تعادل انرژی نقش دارد. بررسی‌‌ها حاکی ‌از اتصال گرلین به کلسترول ـ HDL و به احتمال زیاد سایر پروتئین‌های در گردش خون مانند آلبومین می‌باشد. خطر سندروم متابولیک علاوه بر افزایش سطح کلسترولLDL- و تری‌گلیسرید با کاهش کلسترولHDL- و کاهش گرلین مرتبط است. هدف این پژوهش، بررسی اثر 8 هفته تمرین استقامتی با مدت‌های مختلف بر سطح استراحتی گرلین متصل به HDL پلاسما بود. مواد و روش‌ها: 30 سر موش صحرایی نر به 2 گروه تمرینی با مدت‌های مختلف 30 و 90 دقیقه و یک گروه کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تجربی به مدت 8 هفته، هر هفته 5 روز و با سرعت 20 متر بر دقیقه با مدت‌های 30 و 90 دقیقه، تمرین داده شدند. پس ‌از 72 ساعت از آخرین جلسه‌ی تمرین، موش‌ها کشته شدند و نمونه‌ی پلاسمای آنها به منظور جداسازی کلسترول ـ HDL و زیرواحدهای آن، و نیز سنجش گرلین متصل به HDL جمع‌آوری شد. بررسی یافته‌ها با آنالیز واریانس یک‌طرفه (ANOVA) و آزمون تعقیبی LSD، با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 در سطح معنی‌داری 05/0 انجام شد. یافته‌ها: بین گروه‌های تجربی و کنترل در میزان گرلین متصل به HDL پس از 8 هفته، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. برخلاف کاهش میزان کلسترول تام در گروه‌های تجربی، ارتباط معنی‌داری بین سطح گرلین متصل به HDL با مقدارهای HDL2، HDL3، تری‌گلیسرید و کلسترول تام مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: پژوهش حاضر نشان داد که 8 هفته تمرین با مدت‌های مختلف اثری بر سطح گرلین متصل به HDL و ارتباط آن با پروفایل لیپیدی ندارد. اظهار نظر در مورد این عدم تاثیر نیازمند به پژوهش‌های بیشتری است.fa_IR
dc.format.extent274
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتیfa_IR
dc.relation.ispartofمجله‌ي غدد درون‌ريز و متابوليسم ايرانfa_IR
dc.relation.ispartofIranian Journal of Endocrinology and Metabolismen_US
dc.subjectگرلین متصل به HDL پلاسماfa_IR
dc.subjectHDL2fa_IR
dc.subjectHDL3fa_IR
dc.subjectبررسیهای تمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectمدت تمرینfa_IR
dc.subjectورزشfa_IR
dc.titleاثر 8 هفته تمرین استقامتی با دو مدت زمان مختلف، بر سطح استراحتی گرلین متصل به HDL پلاسمایی در موش‌های صحرایی نرfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه مازندرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات چاقیfa_IR
dc.citation.volume13
dc.citation.issue3
dc.citation.spage309
dc.citation.epage314


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد