بررسی اثر عصاره هیدروالکلی اسفناج بر بیان mRNA رزیستین در بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی مواجه شده با استرس مزمن بی‌حرکتی

Abstract

مقدمه: رزیستیـــن یک هورمون پپتیدی است که از بافت چربی ترشح می‌شــــود. افزایش ترشح رزیستین موجب مقاومت به انسولین و پیدایش سندرم متابولیک می‌گردد. هدف از مطالعه حاضـــر بررسی اثر عصاره هیدروالکلی اسفنـــاج (.Spinacia oleraceae L) بر بیان mRNA ی رزیستین در بافت چربی احشایی موش‌های صحرایی مواجه شده با استرس مزمن بی­ حرکتی است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 30 سر رت به 6 گروه تقسیم شدند که عبارت بود از: 1) شاهد، 2) اسفناج 200، 3) اسفناج 400، 4) استرس، 5 و 6) استرس-اسفناج 200 و 400. گروه ­های 2 و 5 عصاره هیدروالکلی اسفناج را با دوز 200 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن و گروه‌های 3 و 6 عصاره را با دوز 400 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ به مدت 21 روز متوالی دریافت نمودند. گروه‌های 4،5 و 6 به مدت 21 روز متوالی هر روز 6 ساعت در مقیدکننده قرار داده شدند. در پایان دوره، بیان mRNA رزیستین در بافت چربی احشایی حیوانات به روش Real Time PCR مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه انجام گرفت و 0/05P< به عنوان سطح معناداری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: بی‌حرکتی مزمن موجب افزایش معنادار بیان رزیستین (0/30±2/78) در بافت چربی در مقایسه با گروه شاهد (0/36±1) شد (0/002P=). بیان رزیستین در چربی احشایی گروه‌های استرس-اسفناج 200 و استرس-اسفناج400 (به ترتیب 0/23±0/74 و 0/15±1/45) کمتر از گروه استرس بود (به ترتیب 0/000=P و 0/020=P). نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که عصاره اسفناج می‌تواند بیان رزیستین را در موش‌های مواجه شده با استرس مزمن بی‌حرکتی کاهش دهد.